Τα όνειρα μου...!!!

Κ αν κάποιο όνειρο κάποτε ζωντάνεψε, κ αν πήρε σάρκα κ οστά, κ αν έπαιξα τον πρωταγωνιστή...θα ήταν η μόνη αλήθεια μου ή το μεγαλύτερο ψέμα μου;;Αυτό πάντα φοβόμουν στα όνειρα τα ψέμματα που ντύνουν την αλήθεια με τόνους χρυσόσκονης, με τόνους ανάγκης, με τόνους δύναμης που χάνονται στο πρώτο ξύπνημα...Τι κ αν πάλεψα τους φόβους μου, τι κ αν τους είδα ολοζώντανους μέσα εκεί στην οθόνη της ψυχής μου, τι κ αν ταξίδεψα τα θέλω μου που δε γνώριζα, γύρισα πίσω, στον ξύπνιο...εκεί που είμαι πάντα εγώ...εγώ που αρνούμαι, εγώ που συμβιβάζομαι, εγώ που περιμένω, εγώ που φοβάμαι, εγώ που υποκρίνομαι, εγώ που περιμένω το επόμενο όνειρο να ταξιδέψω όπου κ όπως θέλω εγώ....

Ανοιξα τα μάτια μου κ δάκρυσα, γιατί πίστεψα στη δύναμη του ονείρου, γέμισα τις σκέψεις μου με ψεύτικες ελπίδες, ξανακοιμήθηκα πολλές φορές να δω το ίδιο πάλι όνειρο, να το κάνω δικό μου, να το κάνω αλήθεια....Μα ήταν όνειρο...'Ονειρο δικό μου....αλήθεια μου, πάθος μου, επιλογή μου, μα κ η μεγαλύτερη πληγή μου...εκεί να αιμοραγεί, πάντα ανοιχτή, πάντα εκεί, γιατί δε μπορώ να σώσω τα βήματα στον ξύπνιο, δε μπορώ να σταματήσω το αίμα κ τον πόνο, δε μπορώ να σταματήσω να κρύβομαι από τις αδυναιμίες, δε μπορώ να αλλάξω το σήμερα που κουβαλάει χρόνια του χτες, δε μπορώ να πιστέψω στο όνειρο που τελειώνει στο πρώτο φως της μέρας...

Εκείνο το φως, που σε καλεί να αδράξεις την μέρα, να βγεις από το σκοτάδι, να τρέξεις να προλάβεις τα τόσα σημαντικά κ ασήμαντα που γέμισες τον χρόνο σου για να νιώθεις χρήσιμος, για να μη σκέφτεσαι, για να κάνεις κάτι κ να νιώθεις ζωντανός...Σήμερα θα ταξιδέψω πάλι στο όνειρο...νύχτωσε...κ αναρωτιέμαι να κρατήσω την αλήθεια ή το ψέμα;;Τρομάζω στην ιδέα να χαμογελάσω πάλι εκεί στο σκοτάδι, να πεταχτώ κ να αντιληφθώ πως ήταν όνειρο...άραγε δε μπορώ να το πάρω μαζί μου στον ξύπνιο;;Αραγε τι ψάχνω να βρω, τι αντέχω, το ψέμα ή την αλήθεια;;Ποιο τίμημα έχω τη δύναμη να πληρώσω;;;

Τα θέλω τα μεγάλα ή το λίγο σου;;;

Η μεγάλυτερη μάχη με τις άδειες μου σκέψεις ήταν πάντα η μάχη του αυτοσεβασμού..Μετρώντας τα λάθη, τα άπειρα λάθη μικρά κ μεγάλα που δήθεν γινόταν για την ευτυχία μου, που δήθεν κάλυπταν τα θέλω τα μεγάλα, ανακάλυψα την σχέση μου με αυτό το κομμάτι του σεβασμού...Ολιγαρκής, γεμάτη αγάπη για τους άλλους, υπομονετική, δικαιολογούσα πάντα κάθε κακό πίσω από μία ανάγκη, ένα όνειρο κ ένα ζητούμενο...Μα ποιο κακό μπορεί να είναι καλό;;

Ποιο κακό μπορείς να το ποθείς με κάθε δύναμη του είναι σου, με τη σκέψη, την καρδιά, το σώμα;;Γιατί να είναι τόσο σπουδαίο κάτι λάθος, κάτι που σε σκοτώνει, που σε αδικεί, που δεν είναι δικό σου;;Γιατί να θέλεις μία αγκαλιά, κ λίγη αγάπη από ανθρώπους που δεν θέλουν όχι μόνο να δώσουν, αλλά τσαλαπατούν κάθε δική σου διάθεση για μοίρασμα κ χάδι;;

Γιατί αυτό έμαθες να παίρνεις;;Ποιος αλήθεια αναζητά το τίποτα κ ποιος το αναγνωρίζει;;Αυτός που έμαθε να ζει με αυτό...αυτός που έμαθε πως αυτό του αξίζει, αυτός που δεν έμαθε ποτέ να σέβεται την αξία του..αυτός που είναι αγαπητός κ αρεστός από τους άλλους, τους ξένους, από τους αγνώστους, αλλά όχι από αυτούς που πραγματικά επιθυμεί ή κ θα έπρεπε..

Θα έπρεπε να νιώθεις αγάπη για τον εαυτό σου κ αξία από την αρχή της ζωής σου, αυτός είναι ο μόνος ρόλος του γονιού...να τη νιώθεις μεγαλώνοντας από τους φίλους, τους δασκάλους κ τις σχέσεις, να φεύγεις από κάθε άνθρωπο που σε υποτιμά, σε θίγει, σε βρίζει ή σε χτυπάει...Γιατί να μείνεις;;Ποιος θα μπορούσε να είναι ο μαναδικός λόγος;;;Η αγάπη σου για τους άλλους ή το μίσος σου για τον εαυτό σου;;

Πόσο χαμηλά θα μπορούσες να πέσεις για να σε πληγώσεις;;Πόσες φορές παρακάλεσες εκείνους που σε έριχναν κάτω να είναι δίπλα σου;; Πόσες φορές έκανες υπομονή για να πάρεις το λίγο, την παρουσία, κ ας μην ήταν καλή, απλά ήταν παρουσία;;Πόσες φορές αναρωτήθηκες το γιατί;;;Γιατί σε εμένα που όλους τους αγαπώ;;Πόσες φορές αναρωτήθηκες αν αυτό σου αξίζει;;Ε ναι σου αξίζει..

Σου αξίζει γιατί τόσο σέβεσαι τον εαυτό σου φίλε μου...τόσο λίγο, σχεδόν μηδαμινά...σχεδόν δολοφονικά...Κ αυτή είναι να,ι είναι μία μάχη που θα δίνεις με τον εαυτό σου για πάντα...γιατί άργησες να μάθεις κ έπεσες πολλές φορές...Τουλάχιστον τώρα ξέρεις κ μπορείς να καταλάβεις ότι δεν σου άξιζε...αλλά νόμιζες ότι σου αξίζει...!!!

Άραγε ήταν η δύναμη των θέλω σου ή ο λίγος σου εαυτός που έφερε τόσες φορές το χτύπημα...;;;;'Ηταν λάθος ή αδυναμία;;Τώρα μήπως σε αγαπάς λίγο περισσότερο;;Να προσέχεις....!!!

Ζήτησες ποτέ αυτό που πραγματικά θέλεις;;;

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο άσκοπα περνούν οι στιγμές μας καθημερινά, κ πως στο τέλος της μέρας δε νιώθουμε ευτυχισμένοι, αλλά κουρασμένοι κ αγχωμένοι ή παραιτημένοι για το ανούσιο αύριο που θα ξημερώσει;;Στο τέλος της μέρας, εκεί που μας επισκέπτονται οι σκέψεις μας, που δε μας αφήνουν να κοιμηθούμε ή δε μας φέρνουν διάθεση να ξυπνήσουμε,εκεί που γίνονται άπιαστα όνειρα ή τρομακτικοί εφιάλτες,εκεί που νιώθουμε τη μοναξιά, την αποτυχία κ την ανασφάλεια, στο κρεβάτι μας...εκείνα τα βράδια που ακόμη κ ο τρόπος που ξαπλώνουμε, αυτά που φοράμε, αυτά που νιώθουμε αποτυπώνουν την πραγματικότητά μας...κ εμείς δεν έχουμε παρατηρήσει μία φορά το πιο απλό, τον εαυτό μας στην καθημερινότητα...ποιοι είμαστε εκεί μέσα;;;Ποιοι επιλέξαμε να είμαστε κ ποιοι άντεξαν οι άλλοι να είμαστε;;

Είναι αυτή η διάθεση που κάνει τον ύπνο χρήσιμο ή επικίνδυνο...Είναι που καρτερούμε κάθε πρωί, τα όνειρα να μη φαντάζουν παραμυθένια,κ το πρωί να μας δοθούν όλα όσα μας χρωστά η ζωή μας...Γιατί μας τα χρωστάει;;Δεν το κατάλαβα ποτέ....!!!Λέτε να ξέρει η ζωή τι περιμένουμε ή κ οι άλλοι που βολεύονται από τη συμπεριφορά μας λέτε να πιστεύουν ότι μας χρωστούν κάτι;;Δε νομίζω...

Κ δε το νομίζω γιατί κ έγω, ίσως όπως κ οι περισσότεροι από εσάς δε ζήτησα ποτέ ανοιχτά αυτά που ήθελα...έδινα κ περίμενα ανταπόκριση κ όσο δεν έπαιρνα έδινα περισσότερα...κ περίμενα κάτι, το λίγο, το ελέχιστο, το μηδαμινό...Πόσοι από εσάς δεν πήρατε ποτέ τίποτα;;;Ε λοιπόν ίσως είναι η πρώτη φορά που ξέρω τι θέλω, κ πως να το ζητήσω...

Απόψε ξαπλώνουμε στο κρεβάτι με την διάθεση, όχι με την προσμονή ή την παραίτηση, ετοιμαζόμαστε να μας βρει η επόμενη μέρα όπως θέλουμε κ όχι όπως κατά τύχη μπορεί να γίνει, κ ζητάμε πρώτα από τον εαυτό μας αυτό που πραγματικά θέλουμε...Την επόμενη μέρα το πρωί, το ζητάμε κ από τους άλλους...κ τότε, μόνο τότε μπορούμε να περιμένουμε να πάρουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε...

Έχετε καταφέρει πολλές φορές να πείτε όχι σε ένα παιδί που σας κοίταξε στα μάτια με ειλικρίνεια, πάθος, εμπιστοσύνη κ σεβασμό να του δώσετε κάτι;;Τί έγινε τώρα μωρέ που μεγαλώσαμε;;;Ξεχάσαμε να λέμε αλήθειες, να πιστεύουμε, να διεκδικούμε κ να κοιτάμε στα μάτια....ααχ αυτά τα μάτια...αν αντικριστούν, μπορεί να σε ξαναγεννήσουν , μπορεί κ να σε σκοτώσουν....Εσύ πως θα κοιμηθείς απόψε;;Θα ρισκάρεις να δείς μέσα στα μάτια;;;;Η θα συνεχίζεις ανούσια να υπάρχεις σε αυτό τον κόσμο, απλά περιμένοντας κάτι;;;

Βούτηξες καμιά φορά μέσα στον μεγαλύτερο φόβο σου;;Το επέλεξες ή σε εξανάγκασαν;; Οπως κ να έχει...βρέθηκες ποτέ εκεί μέσα;;

Μία φορά κ έναν καιρό, βρέθηκα να πρωταγωνιστώ σε ένα παραμύθι....ξέρεις από αυτά που είναι γεμάτα νεράιδες, ξωτικά, κάστρα, ιππότες κ μάγους....Ποιος δεν θα ήθελε να ζήσει το παραμύθι που τον νανούριζε στα παιδικά του χρονια;;;Εκείνο το παραμύθι με το όμορφο τέλος που οι πρωταγωνιστές μένουν μαζί κ αθάνατοι για πάντα μέσα από την ευτυχία τους κ την νίκη του κακού;;;

Ποιος θα μπορούσε να αντισταθεί στον άγνωστο κόσμο των ταξιδιών της ψυχής του, που θα μπορούσε να πετάξει, να μεταμορφωθεί, να τα καταφέρει να φτάσει εκεί που όλα τα άδικα του κόσμου ποτέ πριν δεν τον άφησαν να πάει;;Μέσα στα παραμύθια μπορείς ακίνδυνα να προσδοκείς τα άπιαστα όνειρα, να νικήσεις τους φόβους σου, να κάνεις τα πάντα με το μαγικό ραβδί σου, να βρεις τον ιππότη ή να σώσεις την πριγκίπισσα, να μπεις στο στοιχιωμένο κάστρο κ να ξορκίσεις το κακό, κυρίως όμως να βρεις τον σούπερ ήρωα που θα σε πάρει έστω κ για λίγο μακρυά από όσα ή όσους πληγώνουν καθημερινά την ψυχή σου...

Τότε όμως, μέσα στο παραμύθι κινδυνεύεις πολύ περισσότερο να φοβηθείς κ να χάσεις, γιατί καμιά προσδοκία δεν είναι λογική, καμιά πράξη δεν θα φέρει αποτέλεσμα, κ κανένας πρίγκιπας δε θα σε σώσει....Γιατί όταν το παραμύθι τελειώσει,κ αφού έχεις περάσει άπειρες φορές μέσα από το σκοτάδι στο φως κ ξανά πίσω, σε σενάριο που έχει γραφτεί από πριν, θα πρέπει κ πάλι να γυρίσεις πίσω σε όσα δεν άντεχες...Θα έχεις πετάξει ψηλά, κ θα έχεις προσγειωθεί απότομα πολλές φορές...κ αν καταφέρεις να επιζήσεις, θα πρέπει από την αρχή να χτίσεις όσα με κόπο κατάφερες πριν κ άλλα τόσα για να γιατρέψεις τις πληγές σου...τις καινούργιες πληγές που το μυαλό δε θα διαγράψει ποτέ...

Καμιά φορά, η ελπίδα για σωτηρία από τους φόβους, ένας έρωτας, ένα πάθος, μία στιγμή τρέλας, μπορούν να σε οδηγήσουν σε μία παροδική λύση, σε μία ψεύτικη ελπίδα, σε μία διαδρομή επικίνδυνη χωρίς επιστροφή..γιατί τα τραύματα που θα σου αφήσει, θα είναι αγιάτρευτα..Μπορεί η ανάγκη για σωτηρία να σε μπλέξει, σε λάθος λύσεις, όπως το ποτό, τα χάπια, τα ναρκωτικά.....Είναι το ίδιο το παραμύθι που άλλες φορές σε νανούριζε κ άλλες σε έπειθε ότι στο δωμάτιό σου κρύβονται φαντάσματα κ τέρατα, που δε σε άφηνε να κοιμηθείς κ άλλοτε παρακαλούσες να μεγαλώσεις να γίνεις ήρωας...

Σήμερα δυστυχώς κ ενώ έχουμε μεγαλώσει κ δε διαβαζουμε παραμύθια κ ξεχνάμε να προσέχουμε κ να μην εμπιστευομαστε εκείνους που μας κάνουν να τα βιώνουμε....Υπάρχουν τέρατα σήμερα κ πρίγκιπες;;Υπάρχουν φόβοι που μπορούν να νικηθούν;;;η να μεγαλώσουν;;;

Μπορούμε να εμπιστεύομαστε κανέναν πέρα από τον εαυτό μας;;;Γιατί όποιος αμφιβάλει μπορεί να αναγκάστικε να βιώσει τους φόβους του μέσα σε ένα παραμύθι γεμάτο δράκους....Προσπάθησε εσύ που τώρα με διαβάζεις να εμπιστεύτείς τον εαυτό σου τώρα κιόλας, γιατί αύριο μπορεί να το πληρώσεις ακριβά...κ τότε, μόνο τότε μπορείς να παίξεις σε όποιο παραμύθι θες κ να ζήσεις εσύ καλά κ εμείς καλύτερα...!!!

Αφιερωμένο στην ομάδα μου.....που έχουμε ζήσει κ περάσει τα πάντα...κ που κυρίως χορέψαμε τα μεγαλύτερά μας μυστικά, κοιτάζοντας κ σιωπώντας...!!!Κ αν κάτι δεν είπαμε ποτέ....το νιώσαμε!!!

Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια;;;Σας αγαπώ πολύ...η δασκάλα σας!!! Dance And Release Your Soul (Μέθοδος χορού κ ψυχολογίας, Θεσσαλονίκη 2015)

Dance And Release Your Soul- Όλοι ίσοι-όλοι διαφορετικοί

Dance And Release your Soul - Τεχνική εκτόνωσης - Η σιωπή

Dance And Release Your Soul-Αδιέξοδες σχέσεις-Πάθος

Dance And Release your Soul-Παιδικό Για μαμάδες κ παιδιά-Φαντασία

Ανεκπλήρωτοι έρωτες...

Ανεκπλήρωτοι έρωτες...

Είναι όλοι εκείνοι οι έρωτες που έμειναν στη σκέψη, οι έρωτες που δε μοιράστηκαν ποτέ, οι έρωτες που δεν έπρεπε να υπάρχουν, οι έρωτες που δεν επέτρεψαν την τόλμη κ το ρίσκο να βγούνε πιο δυνατά από τους φόβους κ τα πρέπει...Ανεκπλήρωτοι έρωτες, που εισβάλουν βίαια στη λογική κ κυριεύουν τα πάθη....που εξοστρακίζουν την ηθική κ απελευθερώνουν τον άγνωστο εαυτό μας..αλλά ποτέ μα ποτέ...δεν κατάφεραν να γίνουν πράξη...

Τι είναι αυτό που κάνει έναν έρωτα ανεκπλήρωτο;;Δειλία, να διεκδικήσεις τα θέλω σου;;Ντροπή να απελευθερώσεις τις σκέψεις σου; Ο φόβος της απόρριψης;; Αδυναμία να αφεθείς στο συναίσθημα;; Φυγή από το συναίσθημα;;;Ποια ανώτερη δύναμη της λογικής δεν επιτρέπει την έλξη να εκφραστεί;; Κ ποιος τελικά ο λόγος να επιλέγουμε τη φυγή από την διεκδίκηση;;

Είναι φορές που νιώθουμε λίγοι μπροστά στον έρωτα, που νιώθουμε κατώτεροι κ αδύναμοι να δεχτούμε τα συναισθήματά μας κ επιλέγουμε να τα απωθήσουμε στα βάθη του μυαλό μας...τι κ αν υπάρχει μέρος να κρύψεις ή να κρυφτείς;; η καρδιά μπορεί να χτυπήσει το ίδιο δυνατά στο πρώτο ερέθισμα που θα θυμίσει τον έρωτα, το σώμα θα θυμηθεί κ η έλξη σαν ηφαίστειο θα εκραγεί σε όνειρο ή σε στιγμές....

Είναι κ άλλες φορές που νιώθουμε ότι δεν πρέπει να αποκαλύψουμε έναν έρωτα, για να μην απογοητεύσουμε τον εαυτό μας ή να μην πληγώσουμε τους γύρω μας..Καμιά φορά μετράς τις συνέπειες κ επιλέγεις τις μικρότερες απώλειες...επιλέγεις να βασανίσεις εσένα, να σε τιμωρήσεις γιατί για μία φορά έχασες τον έλεγχο...γιατί για μία φορά υπολόγισες εσένα...για να μην μπορέσει ποτέ κανείς να σου χρεώσει μία αποτυχία, ένα λάθος κ έναν εγωισμό...

Κ είναι κ φορές που φοβάσαι την δύναμη του έρωτα..φοβάσαι να ξεστομίσεις ή να πράξεις τα συναισθήματά σου..φοβάσαι να πέσεις θύμα του πάθους σου, φοβάσαι να κοιτάξεις την αλήθεια που κραυγάζει στο βλέμμα κ στις κρυφές σου σκέψεις..φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς κ χάσεις τον σεβασμό σου, επειδή θα παραδεχτείς τον έρωτά σου, φοβάσαι να χάσεις φιλίες, δουλειές, οικογένεια...είναι φορές που φοβάσαι τον έρωτα πιο πολύ από ότι την μοναξιά σου...

Να αποφεύγεις ή να διεκδικείς;; Εσύ ξέρεις τα όρια σου... εσύ ξέρεις τι σε πονάει λιγότερο..το συναίσθημα ή η λογική...

Την άλλη εβδομάδα χορεύουμε με τους ανεκπλήρωτους έρωτες

 https://www.facebook.com/DanceAndReleaseYourSoul

Η Μέθοδος Χορού κ Ψυχολογίας Dance And Release Your Soul

Το πρόγραμμα Dance And Release Your Soul είναι το πρώτο κ μοναδικό στο είδος του κατοχυρωμένο πρόγραμμα ψυχολογίας, που συνδυάζει τις τέχνες, μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική κ την Ψυχολογία, με σκοπό την βελτίωση ποιότητας ζωής των συμμετεχόντων κ την θεραπεία των ψυχικών συμπτωμάτων που δυσκολεύουν την καθημερινότητα των συμμετεχόντων.Μας έχει ζητηθεί να εκπαιδεύσουμε συναδέρφους κ χορευτές με σκοπό να δοθεί ως εξ αποστάσεως πρόγραμμα σε σχολές χορού ανά την Ελλάδα. Κ αυτό κ θα γίνει προσεχώς, μόνο με την άδειά μου κ την παρουσία της δικηγόρου μου...καθώς κ το αν κριθούν κατάλληλα τα άτομα για να ανταποκριθούν στην πολυπλοκότητα των μαθημάτων κ τις ανάγκες των μαθητών.Φέτος επαναφέρουμε τα παιδικά τμήματα, με συμμετοχή γονιού-παιδιού, την θεατρική ομάδα παιδιών κ ενηλίκων, κ αναπτύσσουμε περισσότερα μαθήματα για τα μαθήματα Χορού κ Ψυχολογίας.

Τα αποτελέσματα του προγράμματος σε κάθε περίπτωση είναι μοναδικά κ πιστοποιούνται από τους ίδιους τους μαθητές μας που βλέπουν την ψυχολογία κ την ζωή τους να αλλάζει από τον πρώτο κιόλας μήνα μαθημάτων. Αυτοπεποίθηση, αποδοχή, συνεργασία, επικοινωνία, αντιμετώπιση κ διαχείριση του άγχους κ των φόβων, διαχείριση καταθλιπτικών συμπτωμάτων κ ανθρωπίνων σχέσεων, αυτοεκτίμηση, αυτοσεβασμός, εμπιστοσύνη, διαχείριση κ εκτόνωση συναισθημάτων κ καταστάσεων κ πολλά πολλά άλλα παρέχονται σε ένα γεμάτο χρόνο ψυχολογίας με κόστος μόλις 45 Ε το μήνα.Με μία ψυχολόγο, μία δασκάλα χορού κ μία θεατρολόγο....με θετική πάντα διάθεση κ άριστες επιστημονικές γνώσεις...με σωματική άσκηση κ αδυνάτισμα κ με έναν τρόπο ζωής που όλοι αξίζουμε κ διδάσκεται με τον πιο απλό τρόπο...δηλαδή χορεύοντας κ παίζοντας ρόλους...

Πληροφορίες στα τηλέφωνα 6948180911 κ 2310281337 Βρισκόμαστε στη σχολή χορού Z Dance by Vicky Βενιζέλου 50 Θεσσαλονίκη κ ξεκινήσαμε τις εγγραφές. Είμαι η Ελευθερία Γκουσμπασανιώτη δημιουργός κ ψυχολόγος του προγράμματος κ είμαι εδώ για εσάς..για να βελτιώσω την ζωή σας από κάθε πλευρά.

https://www.facebook.com/DanceAndReleaseYourSoul?ref=hl&ref_type=bookmark

Παιχνίδια του μυαλού......

Παιχνίδια του μυαλού......

Πόσες φορές έχει χρειαστεί να μηδενίσουμε κ να αρχίσουμε από την αρχή;;Πόσες φορές έχει χρειαστεί να σηκωθούμε από ένα πέσιμο που φαινόταν μόνιμο κ αδιανόητο να αλλάξει;;Πόσες φορές νιώσαμε πως χάσαμε την δύναμη..πόσες φορές χάσαμε τον εαυτό μας κ τα όνειρά μας;;;Κ μέσα σε όλη αυτή την μαυρίλα...μέσα σε όλο αυτό το χάος αρνητικών σκέψεων κ συναισθημάτων...μέσα στις απώλειες...φυσικές ή ψυχικές....εμείς δεν το βάλαμε κάτω κ αγωνιστήκαμε...να κάνουμε εκείνα τα μικρά βηματάκια...που θα μας οδηγούσαν στο φως...που θα άφηναν μια για πάντα πίσω κάθε σκοτεινή πληγή....που έπρεπε να γιατρευτεί...

Κ ήρθε η ώρα να χαμογελάσουμε...υποκριτικά ίσως στην αρχή...για να δείξουμε στον εαυτό μας κ στους άλλους ότι προσπαθούμε...ήρθε η ώρα να επιβάλουμε μια αμνησία...που θα μας βοηθήσει να ξεχάσουμε...να μηδενίσουμε...η ώρα να αρνηθούμε...να αμυνθούμε...Η ώρα να πάμε μόνο μπροστά....Μα όχι με την άμυνα δε μπορείς να νικήσεις...μπορείς να εξαντλήσεις τον αντίπαλο...μπορείς να τον κουράσεις..μα όχι να τον νικήσεις....μπορείς να μην χτυπήσεις άλλο κ να μην πονέσεις...όμως να νικήσεις δε μπορείς...για να νικήσεις χρειάζεται να αντιμετωπίσεις τον άλλο στην μάχη...κ πως να γίνει αυτό...όταν ο άλλος τις περισσότερες φορές είσαι εσύ;;;Πώς να νικήσεις τον εαυτό σου;;;Τις σκέψεις κ τα συναισθήματά σου;;Τους φόβους κ τις ενοχές σου;;;Πως να νικήσεις το κενό;;Την απώλεια;;;Την αποτυχία;;;
Κ όμως καμιά φορά νιώθουμε ότι με την άμυνα νικούμε....νιώθουμε περήφανοι...νιώθουμε ότι σηκωθήκαμε...νιώθουμε δυνατοί...γιατί ξεχάσαμε..γιατί δεν πονάμε πλέον...γιατί δεν βλέπουμε κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτη...γιατί πηγαίνουμε στην δουλειά...χαμογελάμε ξανά..κάνουμε σχέσεις...Ξαφνικά νιώθουμε ότι τα βρήκαμε με τον αντίπαλο...νιώθουμε πως είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο..πως αγαπιόμαστε...με αυτόν..τον εαυτό μας....χα χα χα χα....γελάω.....γελάω κ θα είστε τυχεροί αν καταφέρετε κ εσείς να γελάσετε όταν καταλάβετε πως ο αντίπαλος είναι εκεί..πάντα εκεί κ παραμονεύει...μα δεν είναι για γέλια...ακόμη κ αυτό το γέλιο είναι άρνηση...είναι φόβος...είναι απογοήτευση...

Αρκεί μια στιγμή...μια τόσο δα στιγμούλα...να ξυπνήσει τις μνήμες...Αρκεί μια στιγμή να σε γυρίσει πίσω..σε όσα αγωνίστηκες να ξεχάσεις...Ενας άνθρωπος, ένα συμβάν, μία εικόνα, ένα όνειρο...μία κατάσταση που βρέθηκε στο δρόμο σου από το πουθενά...για να καταλάβεις πως όσο εσύ αντιδρούσες στην αποδοχή κ επέβαλλες στον εαυτό σου να ξεχάσει....τόσο έχανες χρόνο...τον χρόνο της νίκης...γιατί χρειάζονται πολλές στιγμές..θέληση κ δύναμη...για να πάς μπροστά...όχι ξεχνώντας...αλλά ενώ θυμάσαι....Εγώ προχωράω παρέα με τις μνήμες μου...Δεν ξεχνώ...ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ.....Εσείς;;;Καληνύχτες....

ΥΣ.

Όποιος πραγματικά κατανοήσει το νόημα αυτού του άρθρου...δεν θα περιμένει άλλο...θα τολμήσει τώρα κιόλας να ζητήσει βοήθεια...θα γυρίσει πίσω κ θα αντιμετωπίσει...Δεν είναι εύκολο...δεν είναι ευχάριστο...είναι όμως απαραίτητο για να ζήσουμε μία ποιοτική ζωή..Οπως καταλάβατε..μετά από αρκετό καιρό απουσίας έχω επιστρέψει εδώ στο σπίτι μου..στην αγαπημενή μου ομάδα...Καλό βράδυ Eleftheria Gousbasanioti

Dance And Release Your Soul-Παγκόσμια ημέρα χορού-Θέατρο Ανετον

Παγκόσμια ημέρα χορού- Dance And Release Your Soul

 Η μέθοδος χορού κ ψυχολογίας
στην παγκόσμια ημέρα χορού

Η μέθοδος χορού κ ψυχολογίας στην παγκόσμια ημέρα χορού συμμετέχει ενεργά για να δείξουμε πως οι τέχνες βοηθούν σημαντικά στην βελτίωση κ διαχείριση των διαταραχών της ψυχικής υγείας. Dance And Release Your Soul...Σας περιμένουμε με χαρά αύριο στις 20:45 στο θέατρο Ανετον ( Παρασκευοπούλου 42,τηλ.2310-869869 στην Θεσσαλονίκη, )να ζήσετε μαζί μας το μήνυμα για την διαχείριση του άγχους...μέσα από μία βιωματική χορογραφία των συμπτωμάτων του...κ ένα φινάλε διαχείρισης με το σύνθημα "ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΖΩΗ"
 

Το Dance And Release Your Soul, είναι ένα πρόγραμμα χορού κ ψυχολογίας που εναρμονίζει απόλυτα την διασκέδαση με την ψυχή κ το σώμα, την αντιμετώπιση κ την θεραπεία, την αυτογνωσία κ την αυτοπεποίθηση...Ασχολούμενοι με την ψυχή κ το σώμα, ασχολούμαστε με την καθημερινότητα, την ζωή, το εδώ κ τώρα, ενάντια στο αλλού κ στο τότε, ή στο μετά...Το σώμα δεν είναι μόνο σωματικό, δεν έχει μόνο αισθητηριακές κ κιναισθητικές λειτουργίες, δεν αισθάνεται μόνο, αλλά έχει την ικανότητα να μιλάει, αλλά κ να θυμάται...Στην ομάδα μας έχουμε μία απλή αρχή...όταν αισθανόμαστε αποδεκτοί από την ομάδα...αισθανόμαστε αποδεκτοί από όλο τον κόσμο...Μέσα στην ομάδα χορεύουμε τώρα με το ασυνείδητο κ το συνειδητό, βελτιωνόμαστε, εκφραζόμαστε, τολμούμε, ελπίζουμε, σκεφτόμαστε θετικά....Ο χορός είναι το μέσο...

Πολλοί από εμάς, έχουμε νιώσει στη ζωή μας άγχος, θυμό, απόρριψη...έχουμε βιώσει φοβίες, θλίψη, πανικούς....Κάποιοι έχουμε προσπαθήσει να το αντιμετωπίσουμε μόνοι κ άλλοι με βοήθεια...Σε όλους μας όμως αυτό που συνέβει σίγουρα, είναι να παρουσιάσουμε σωματικά συμπτώματα, όπως ταχυκαρδίες, ζαλάδες, μουδιάσματα, δύσπνοια, υπνηλία ή αυπνία...κλπ...Αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα όταν δε μπορούμε να διαχειριστούμε την καθημερινότητα, τον εαυτό μας ή τους γύρω, να θέσουμε όρια, όταν δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας κ δε γνωρίζουμε τι πραγματικά επιθυμούμε...Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να τα καταφέρουμε είναι να αντιμετωπίσουμε τα σωματικά συμπτώματα στην πράξη...μαθαίνοντας να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα του σώματος ως μέσο έκφρασης κ επικοινωνίας....Με τον τρόπο αυτό σταματάμε να βιώνουμε συμπτώματα, αποκτάμε αυτοπεπεποίθηση κ μπορούμε πλέον να έχουμε επιλογές, να μη φοβόμαστε κ να ονειρευόμαστε...όσα πριν μας φαινόταν αδιανόητα....

Αυτό λοιπόν το επίτευγμα καταφέραμε μέσα από το πρόγραμμα Dance And Release Your Soul...Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πώς μέσα από ένα μάθημα χορού κ ψυχολογίας θα καταφέρει να χαμογελάσει ξανά...κ να ζήσει τις στιγμές...Ξέρω είναι κάτι άγνωστο...κάτι που θέλει τόλμη..κάτι που δε γίνεται κρυφά σε ένα γραφείο...όμως γίνεται πιο αποτελεσματικά κ γρήγορα, γιατί δε νιώθεις μόνος, γιατί γίνεται στην πράξη...κ γίνεται χορεύοντας...Το πως...ελάτε να το ζήσετε....κ θα το καταλάβαιτε από την πρώτη στιγμή....https://www.facebook.com/DanceAndReleaseYourSoul

 

Η δημιουργός Ελευθερία Γκουσμπασανιώτη

Πρόγραμμα Θέατρο Ανετον Παγκόσμια ημέρα χορού

19.30 έναρξη χαιρετισμός
Α μέρος
19.40 -20.28
Σχολή χορού “χορός κίνηση» «γιορτή χορού» χορογραφία: Ολυμπία Παπαδοπούλου, Γαλήνη Αναστασιάδου jaj, hip hop
Ομάδα Α.με.Α «Dance And The Mind» «διάβαση» χορογραφία: Κισσάς Χρήστος – Ευτυχία Στεφάνου Δημιουργική κίνηση - Σύγχρονο
Κοινωνικός σύλλογος Χαριλάου, χορογραφία: Μαρίνα Τσακιρίδου Μοντέρνο
ονειρογραφία , χορογραφία: Βερονίκη Τσουγκράνη, μουσική: Νίκος Πλατύραχος Σύγχρονο
Σχολή χορού “χορός κίνηση» . «θυμωμένα πουλάκια» χορ: Ολυμπία Παπαδοπούλου, μουσική: Μπράμς Μπαλέτο
Σοφία Αντωνιάδου σχολή χορού « Kitri» Cupid Variation ,Tchaikovsky Pas Des Deux , Faust, χορογραφία : Petipa , μουσική: Minkus , Tchaikovsky
«pas des trois» χορογραφία: Χατζηρήγα Μαρία μουσική: Tchaikovsky
Π.Σύλλογος χοροτέχνειον, « Ακολούθα το ρυθμό», χορογραφία Παναγιώτα Χαλικιά, μουσική: Philip Taylor Σύγχρονο
Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θέρμης, «Kinisis» χορογραφία: Ελένη Συνδίκα , μουσική: αγνώστου Σύγχρονο
Π.Σύλλογος χοροτέχνειον, «Νεράιδες, Ωραία Κοιμωμένη» χορογραφία: Marius Petipa, διδασκαλία: Παναγιώτα Χαλικιά Κλασσικό
20.30-21.10
Σχολή Χορού Χαλικιά, “βαλς των Λουλουδιών» χορογραφία: Αθανασία Χαλικιά μουσική: Tchaikovsky
Σχολή Χορού ΔΗΚΕ «ΙΡΙΣ», «ρυθμικό» , «τα καπέλα» χορογραφία: Αυγή Προγκίδη, μουσική: Josef Reinhardt et son ensemble , Baby Trio Σύγχρονο
ΧΑΝΘ “element” χορογραφία Ελένη Παπανδρεοπούλου modern Balle
“Sleeping pillows” χορογραφία : Σταμάτη Δέσποινα σύγχρονο
“Stuck in time” χορογραφία : Simone Martins jaj
Πρότυπη Σχολή Χορού Δ. Καλαμαριάς «Αυγή μετά το ναυάγιο» χορογραφία : Αναστασία Θεοφανίδου
μουσική: Ed Alleyne Johnson Νεοκλασικό
Σχολή χορού Τερψιchorus, χορογραφία: Ελένη Βάκα mix technique 
Δήμος Θέρμης “duets” Χορογραφία :Ράνια Πούλιου Μουσική: Φιλίπ Γκλάς σύγχρονο
Ειδικό ψυχαγωγικό κέντρο Δήμου Θεσσαλονίκης για ΑΜΕΑ «το συναίσθημα» χορογραφία: Νατάσα Δαμάσκου, μουσική: Ελευθερία Αρβανιτάκη Δημιουργικός χορός
Σχολή Χορού Άσπα Φούτση ''Το περασμα από την εφηβεια στην ενηλικιωση'', Χορογραφια Μαριανθη Ψωματακη, Μουσικη: P.I.Tchaikovsky

Β μέρος
21.10-21.58
ΑΝΩΤΕΡΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «απόσπασμα Who cares”χορογραφία : G. Balanchine, μουσική: Gerswine

Sourliboom Οψίνη «αναπνοές» χορογραφία Μαρία Λάππα butoh

Dance and release your soul μέθοδος χορού και ψυχολογίας «όταν το άγχος μας καθηλώνει εμείς επιλέγουμε ζωή» χορογραφία: Στελλα Εμινογλου-Ελευθερια Γκουσμπασανιώτη Μουσική: Χορός και ψυχολογία

Σχολή Χορού “χορός κίνηση» «αφρικάνικο» χορογραφία: Ολυμπία Παπαδοπούλου αφρικάνικο
Χοροθέατρο τέχνης ΧΑΝΘ «no sight»χορογραφία: Σιμόνε Μαρτινς, σύγχρονο
Pas.par.tu dance company , χορογραφία Σοφία Μάντη σύγχρονο
Ομάδα Facia «we – men». Χορογραφία: Αναστασία Δίγκα, μουσική: Yann Tiersen σύγχρονο
Ομάδα Χορού Animotus « Εκ των Έσω», χορογραφία: Βάκα Ελένη σύγχρονο
22.00-22.42
Prodancers «Τελευταιος χορος χορογραφία:Βερονικη Τσουγκρανη μουσική:Fauve, Indila σύγχρονο
Σχολή Χορού ‘Χοροχώρος’, “Gizelle”, χορογραφία: Petipa μουσική: Adolphe Adam
Ομάδα χορού τρίγωνο, «Standin' there» χορογραφία Δανάη Χριστακάκου, μουσική: Δημήτρης Τάτσης ( SONNY TOUCH)
Σχολή Χορού ‘Χοροχώρος’, «Whole Lotta Love» Χορογραφία: Τσαμπάζη Αργυρώ,μουσική: Led Zeppelin σύγχρονο
Oμαδα χορου Β+6, χορογραφία: Στέλλα Εμίνογλου σύγχρονο.): A COMPAS FLAMENCO Μαρίνα Νώτη «Locura» , χορογραφία: Mαρίνα Νώτη, Κώστας Γκιώνης, Μουσική: El Bicho, Lenacay FLAMENCO
ΑΝΩΤΕΡΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «MONGER» χοργραφία: BARAK MARSHALL μουσική : BALKAN BEAT BOX/ SHYE BEN TZUR/ KOCANI ORKESTAR σύγχρονο, διαδραστικό παιχνίδι

Εκανα τα πάντα για τους άλλους....για να μην χαθώ.....

Εκανα τα πάντα για τους άλλους....για να μην χαθώ.....
Δεν ήξερα πως να με αγαπήσω...κ έψαχνα πάντα ανθρώπους να το κάνουν για εμένα...Να με πιστεύουν...να με αγκαλιάζουν...να με θαυμάζουν..να με προσέχουν...να με ακούν..να μου μιλούν...να μου λένε λόγια όμορφα...να χαίρονται με τις λέξεις μου...να χαμογελούν με τις πράξεις μου...να έχουν μικρά δικά μου κομμάτια...για να μη χαθώ...για να υπάρχω...για να έχω λόγο να προσπαθώ...να θέλω...να ζω...

Επέλεγα πάντα έκείνους που είχαν ανάγκη να πάρουν κάτι από εμένα...εκείνους που θα μπορούσα να τους φανώ χρήσιμη...εκείνους που θα μπορούσα να τους εξαναγκάσω να μ αγαπήσουν...Τους έκανα πάντα όλα τα χατήρια...έτσι κ εκείνοι πάντα μου χρωστάγαν κάτι...ήμουν πάντα εκεί...δεν ζητούσα...δεν απαιτούσα...μόνο έδινα...έδινα....έδινα...όσα μπορούσα κ όσα δε μπορούσα...όσα έπρεπε κ άλλα τόσα θα πλήρωνα για να με αγαπούν...

Κ έπειτα ερχόταν η δική μου η ώρα...η ώρα να πάρω...αυτή την αγάπη που την αγόραζα κάθε στιγμή με κάθε κόστος...δήθεν για να χαρεί ο άλλος...δήθεν γιατί η δική του ευτυχία μετρούσε περισσότερο...μα πως;;;γιατί;;;όλοι κάτι δεν περιμένουμε;;όλοι κάτι δε ζητάμε ή θέλουμε;;;ειιιιιιιιιιιιι...εσύ που αναρωτιέσαι κ λες πως δεν σε αφορά...δεν παίρνεις από τις σχέσεις σου;;Μπορεί να ξέρεις να παίζεις ή να σαι πιο δίκαιος...μπορεί να ξέρεις περισσότερα από εμένα.,.να είσαι πιο αθώος...αλλά έλα πες μου δεν περιμένεις κάτι;;Δεν έχεις σκοπό εσύ;;

Εγώ είχα κ δεν το γνώριζα...είχα σκοπό να μ αγαπήσει κάποιος τόσο όσο εγώ δεν είχα μάθει να αγαπώ τον εαυτό μου...κ θύμωνα...θύμωνα...όταν ενώ είχα δώσει τα πάντα...δεν έπαιρνα ποτέ τίποτα...θύμωνα με εμένα...κ αντί να με αγαπώ με μισούσα ακόμη περισσότερο...κ όμως δεν άφηνα ποτέ περιθώρια να με αγαπήσουν...ήμουν απλά ένα μηχάνημα που μοίραζε..πρόσφερε...έδινε...κ δεν άφηνε κανέναν να διεκδικήσει...να επιθυμεί...να περιμένει κάτι από εμένα...ήμουν τόσο μα τόσο προβλέψιμη...τόσο που τελικά δεν άφησα κανέναν να με αγαπήσει...γιατί;;Γιατί κανείς δεν αγαπά κάποιον που δεν ξέρει να αγαπά...γιατί κανείς δεν λέει όχι όταν παίρνει...κ κανείς δεν αντέχει ένα πολυμηχάνημα κάλυψης όλων του των αναγκών...

Νόμιζα ότι είχα τον έλεγχο κ τον τρόπο να χειριστώ κ να πάρω αυτό που τόσο ήθελα...να μ αγαπούν...κ τελικά κατάλαβα ότι δεν είχα κανέναν έλεγχο κ τίποτα...ούτε καν ένα ψιχουλάκι να δώσω σε εμένα...που τόσα μα τόσα πολλά άξιζα...μα δεν έβλεπα..δεν άκουγα...δεν ένιωθα...πως είμαι τόσο σπουδαία..τόσο ξεχωριστή..τόσο μοναδική που ναι τώρα μπορώ να το φωνάξω...Με Αγαπάω....κ έχω βρει κ άλλους να Με Αγαπούν κ να τους Αγαπώ κ εγώ...Καλό βράδυ...

"Από τις εμπειρίες μου με ανθρώπους που ήθελαν να αγαπηθούν..."εσείς αγαπάτε τον εαυτό σας;;;;"

Να τα πω με τον εαυτό μου;;;

Να τα πω με τον εαυτό μου;;;
 
Καμιά φορά σκέφτομαι να καθήσω να μιλήσω με τον εαυτό μου...να τα πούμε έτσι λίγο οι δυό μας....να ακούσω τις σκέψεις μου...να χαλαρώσω κ να νιώσω.....όχι να μην πάρω αποφάσεις...να μην απαιτήσω....να μην περιμένω....απλά να ακούσω....να επιτρέψω στις αισθήσεις μου να αιστανθούν να με αγκαλιάσω...να μου δώσω όσα χρειάζομαι...να κοιτάξω στα μάτια μου να δω χαμογελούν...λυπούνται...πονούν;;Να μιλήσω κ να πω δυνατά όσα κρύβω κ δεν τολμώ να μοιραστώ με τους άλλους...να τολμήσω να τα πω με τον εαυτο μου...χωρίς άμυνες κ φόβους...χωρίς όχι, μη κ δε μπορώ...χωρίς δεν κ αν..

Ισως αν το κάνω να βρω μια αλήθεια..εκείνη την δική μου αλήθεια που ούτε κ εγώ δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω...γιατί δεν ακούω ποτέ τι θέλω..που να μείνει χώρος στην σκέψη μου...αφού είναι γεμάτη από τα θέλω των άλλων...αφού βλέπω τα δικά τους μάτια...αγκαλιάζω τα δικά τους κορμιά...κρατάω το δικό τους χέρι....Κάνω όσα μου ζητούν..όσα περιμένουν... κ όσα θα τους κάνουν ευτυχισμένους...

Οχι δεν είμαι τόσο καλή...απλά δεν αντέχω την γκρίνια κ την απογοήτευση στο βλέμα τους...δεν αντέχω τις λέξεις κ την ειρωνεία τους...αντέχω να χάσω όσα θέλω...αυτό πιο εύκολο μου φαίνεται...γιατί τον εαυτό μου δε συνηθίζω να τον ακούω...κ νομίζω πως δεν μου παραπονιέται κ ποτέ...η μήπως όχι;;

Μήπως είναι τα σημάδια στο σώμα μου...τα συμπτώματα που με ενοχλούν...το άγχος...η θλίψη....μήπως είναι εκείνα που προσπαθούν κάτι να μου πούνε μα εγώ δεν έχω χρόνο να δω ούτε κ να ακούσω...εγώ είμαι εκεί που μου δείχνουν οι άλλοι....κ νιώθω ήσυχη...Δε μαλώνω...δεν απολογούμε...δεν είμαι μόνη....

Η μήπως είμαι;;;Μήπως να καθήσω απόψε να τα πω μαζί του;;;Με τον εαυτό μου;;;Σσσσσσσ σαν κάτι να ακούω....εσείς;;;

Θέλω τον έλεγχο...

Θέλω τον έλεγχο...
 

Σκέφτομαι συνέχεια...φτιάχνω όνειρα κ σχέδια...βάζω στόχους...κ απαιτώ από τον εαυτό μου κ όσους βρεθούν στο δρόμο μου να τα πραγματοποιούν για μένα ή με εμένα..με τον τρόπο τον δικό μου..αυτόν που ΕΓΩ θεωρώ ότι είναι δικός μου κ ο μόνος που θα με φέρει κοντά στα θέλω μου....Τα θέλω;;;

Μα για ποια θέλω μιλάμε όταν απαιτούμε να πραγματοποιηθούν...όταν καταπιέζουμε τον εαυτό μας κ τους άλλους να κάνουν όσα σχεδιάσαμε στην σκέψη μας...πως να θέλουμε...όταν πρέπει να γίνουν;;;;Πως να είμαστε ευτυχισμένοι όταν υποφέρουμε σε όλο το ταξίδι...χωρίς να βλέπουμε τις στιγμές που περνούν από δίπλα μας κ χάνονται...κ εμείς κοιτάζουμε εκεί στο τέλος...εκέι που έχουμε τοποθετήσει την ευτυχία μας...στο τέρμα...στο πρέπει...στο απαιτώ...στο επιβάλω...να γίνει η σκέψη πράξη...για να μπορώ να νιώθω ικανοποίηση με όποιες απώλειες...με όποια εξάντληση του εαυτού μου..με όποιο κόστος...

Γιατί έτσι έμαθα να ζω με στόχους μιας καθημερινής ρουτίνας....μέσα στον χώρο που νιώθω ασφαλής...μέσα στις σκέψεις μου...τις δικές μου σκέψεις...εκείνες τις σκέψεις που δεν έχουν συναίσθημα...απλά απασχολούν το μυαλό μου...για να κάνω ανούσιες καθημερινές πράξεις...για να κάνω πράξεις που στο τέλος θα με κάνουν να νιώθω την ικανοποίηση πως δεν πληγώθηκα...πως δεν πόνεσα...πως δε ρίσκαρα...πως είμαι ασφαλής....

Ασφαλής σε ένα γυάλινο κουτί...καθαρό..τακτοποιημένο...όμορφο...δικό μου...δε βγαίνω εγώ από εκεί...μπορώ όμως να κλείσω κ άλλους εκεί μέσα...να μου κάνουν παρέα...με τους δικούς μου κανόνες...με τα δικά μου πρέπει...κ σίγουρα θα κερδίσω κ πάλι...γιατί έχω δώσει τόση δύναμη στις άμυνές μου....κ τόση αδυναμία στα συναισθήματά μου....τα φοβάμαι τα συναισθήματα...ναι τα φοβάμαι...γιατί με κάνουν να χάνω τον έλεγχο...γιατί δεν έχω μάθει να ζω....ελεύθερος....

Τώρα όμως αποφάσισα να κάνω ελεύθερα αυτά που θέλω...να τολμήσω να θέλω..να νιώσω...να κοιτάξω γύρω μου...κ ακόμη κ μέσα μου κ να βρω την διαδρομή που θα μου φέρει την ευτυχία....αύριο θα αλλάξω διαδρομή...κ μεθαύριο το ίδιο...κ το γυάλινο κουτί μου θα έχει ανοιχτά τα παράθυρα να υποδεχτεί την δική μας άνοιξη...το φως...τα αστέρια...το φεγγάρι...τη ζωή...Καλό βράδυ!!!!

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΟΥΣ ΘΥΛΗΚΟΥ Κ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΑΛΛΑ Κ ΣΕ ΌΤΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!!!

2012 κ ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την αξία της ομορφιάς;;Η εξωτερική εμφάνιση ενός ανθρώπου σχετίζεται με την επιτυχία η την αποτυχία, με τον έρωτα η την απόρριψη, με την αγάπη η την μοναξιά, με τα πρότυπα η την διαφορετικότητα...Τις περισσότερες φορές η εξωτερική ομορφιά είναι αποτέλεσμα της εσωτερικής ομορφιάς κ άλλες πάλι η εξωτερική ομορφιά είναι αυτή που καθορίζει την εσωτερική ισορροπία η ανισορροπία.Για κάθε άνθρωπο η ομορφιά είναι σημείο αναφοράς, επιλογής, επιθυμίας, πόθου...Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ευτυχισμένος να νιώθει άσχημος, ούτε ένας άνθρωπος όμορφος να είναι αδύναμος...


Το μακιγιάζ, το ντύσιμο κ το χτένισμα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης κ σημείο αναφοράς των γυναικών από τότε που έχουμε πληροφορίες για την ύπαρξη μας.Το μακιγιάζ  συγκεκριμένα είναι το αναπόσπαστο κομμάτι της γυναικείας έκφρασης..Το παιχνίδι των αισθήσεων, μιας κ διεγείρει την αφή, την όσφρηση αλλά κ την όραση.Οι γυναίκες μεταμφιέζονταν από την αρχαιότητα ακόμη με σκοπό να νιώθουν συναισθηματική κάλυψη, να γοητεύουν αλλά κ να προκαλούν το αντίθετο φύλο.Πολλές πληροφορίες έχουμε από την αρχαιότητα με τις Αιγύπτιες να χρησιμοποιούν make up κ μαύρο khol, τις Ελληνίδες όπου επίσης χρησιμοποιούσαν make up , σκούρα βαμμένα φρύδια κ σκούρα πράσινα χείλη, τις Ρωμαίες που χρησιμοποιούσαν έντονες σκιές κ τέλος τις Κινέζες με το χαρακτηριστικό άσπρο δέρμα κ τα έντονα κόκκινα χείλη...

Η ομορφιά είναι το εισιτήριο της εξουσίας , των δυνατοτήτων, των επιλογών, αλλά κ της τύχης....Μπορείς να γεννηθείς όμορφος , μπορείς όμως κ να γίνεις όμορφος...Καθημερινά διαφημίζονται εταιρείες που σχετίζονται με την καλυτέρευση της εξωτερικής εμφάνισης, όπως γυμναστήρια, κέντρα αποτριχώσεων, πλαστικών επεμβάσεων, αδυνατίσματος, ρούχων κ πολλά άλλα που μπορούν να σας προσφέρουν όποιο είδωλο επιθυμείτε να ακολουθήσετε...Πότε όμως είναι υγιές να επιλέγουμε να αλλάξουμε εξωτερικά;;;Σίγουρα όχι όταν δούμε την πρώτη μας άσπρη τρίχα, μερικές ρυτίδες έκφρασης η κάποια περιττά κιλάκια...Αλλά όταν έχουμε κάτι επάνω μας που δε μπορούμε να αποδεχτούμε. Κάποιο πρόβλημα δηλαδή που είναι κοινά αποδεκτό ότι τραβάει αρνητικά την προσοχή τόσο την δική μας όσο κ των άλλων.Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να αλλάξουμε εξωτερικά κ εσωτερικά,ειδικά εάν αυτό το χαρακτηριστικό έχει επηρεάσει αρνητικά τα συναισθήματα μας κ μας κάνει να νιώθουμε θλίψη, απογοήτευση, θυμό η κόμπλεξ...μία αλλαγή θα βοηθήσει στο να αγαπήσουμε τον εαυτό μας που έχουμε άδικα απόρριψη για ένα κ μόνο σημείο...Η αλλαγή είναι επίσης απαραίτητη όταν υπάρχει θέμα υγείας, όπως συμβαίνει συχνά με τα υπέρβαρα άτομα, με τα άτομα που έχουν υποστεί κάποιο τραύμα ή ασθένεια.Τέλος είναι καλό να αλλάζουμε την εμφάνισή μας, όταν δεν αλλοιώνουμε το ποιοι πραγματικά είμαστε κ όσα μας καθορίζουν..Μπορούμε απλά να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι, διαφορετικά ίσως προκαλέσουμε σύγχυση κ σε εμάς, αλλά κ στους γύρω μας.


Στην πραγματικότητα βέβαια αλλάζουμε μόνο όταν υπάρχει λόγος ή όταν νιώθουμε πως υπάρχει;;'Οταν δε νιώθουμε καλά ψυχολογικά, η όταν δε νιώθουμε αρκετοί;;Συχνά επικρατεί κ κάποια εμμονή τελειότητας.."Τέλειος-Τέλεια ", λέξεις απαγορευμένες στην ψυχική υγεία..Υπερβολικές απαιτήσεις χωρίς αντίκρισμα ή λογική. Ποιος είναι αυτός που καθορίζει την τελειότητα;;Ποιος μπορεί να είναι ή να γίνει τέλειος;;Η μόνη τελειότητα που μπορεί να βρει κανείς είναι σε μία άψυχη κούκλα..σε μία barbie h bibibo.Τόσο τέλειες μα κ ψεύτικες. Η αληθινή γυναίκα δεν είναι τέλεια, δεν είναι κούκλα, έχει φυσική ομορφιά κ χαρακτήρα, έχει ατέλειες που ταιριάζουν αρμονικά με τις τελειότητά της..Έχει ρυτίδες έκφρασης γιατί δε φοβάται να χαμογελάσει, να δακρύσει, έχει παχάκια γιατί έγινε μάνα κ δεν βρήκε χρόνο να επανέλθει, έχει μαύρη ρίζα που την έχει κάνει κ μόδα, γιατί δεν βρήκε χρήματα για το κομμωτήριο...Έχει ζωή, δουλεύει, έχει σχέσεις, οικογένεια, συναισθήματα κ σίγουρα δεν ξοδεύει την καθημερινότητα της στη ναρκισσιστική τελειότητα η στο υπερπροβαλόμενο ψευτοσταριλίκι...Μπορεί στο βλέμμα του άνδρα της να βλέπει το θαυμασμό για την "τέλεια καλοφτιαγμένη γυναίκα", μπορεί να ζηλεύει η να θυμώνει, όμως μέσα της ξέρει ότι η ομορφιά βρίσκεται σε όσα δίνει, μοιράζεται ή χαρίζει...

Ο αγώνας για ομορφιά είναι εξάρτηση..Να αγωνίζεσαι ενάντια στην εξέλιξη, στο χρόνο, στην αλήθεια...κ να νιώθεις τι;;Ότι μετά τα 30 δε ζεις;;Πόσες γυναίκες περνούν κρίση ηλικίας γιατί βλέπουν ότι η εξωτερική τους ομορφιά τις προδίδει;;Πόσες γυναίκες γίνονται άπιστες για να επιβεβαιώσουν πως η εικόνα που βλέπουν στον καθρέφτη είναι ακόμη νέα κ όμορφη;;Για να μην αναφερθώ στους άνδρες..Πόσες γυναίκες θέλουν να αρέσουν στους άνδρες κ δεν αρέσκονται σε αυτό που ικανοποιεί τις ίδιες όταν κοιτάξουν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους;;

Η αλήθεια είναι πως καταβάθος όλες γνωρίζουμε πως αυτό που μένει κ αξίζει τελικά δεν είναι μια όμορφη φωτογραφία, αλλά η ανάμνηση των στιγμών που μας έφερε στην θύμησή μας.Όμορφες είμαστε όλες...κ η ομορφιά, εσωτερική κ εξωτερική κατακτιέται με αγώνα κ υπομονή..Σημασία έχει το ταξίδι κ η επιτυχία όσων καταφέραμε να βλέπουμε όταν κοιτάζουμε μέσα στον καθρέφτη μας, αλλά κ πίσω από αυτόν...

Ο έρωτας τελειώνει;;

Η ομορφιά μας χαρακτηρίζει εξωτερικά, είναι ωστόσο κ μία πηγή αποκάλυψης για το ποιοι  είμαστε σαν άνθρωποι καθώς κ για το πώς νιώθουμε συναισθηματικά...Ένας τομέας που καθορίζεται αλλά κ καθορίζει την ομορφιά που βγάζουμε προς τα έξω είναι σαφέστατα η "ερωτική μας ζωή..Οι ερωτικές μας σχέσεις αποκαλύπτουν τις περισσότερες φορές το ποιοι πραγματικά είμαστε κ το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας...Πολλές φορές μέσα από μία σχέση γινόμαστε ομορφότεροι, κ άλλες φορές πάλι χανόμαστε μέσα στα "πρέπει", την "καθημερινότητα" κ τα "στερεότυπα"....

Κ κάπως έτσι...όλα αρχίζουν από την ερωτική έλξη...κ τελειώνουν με την απουσία της...Μα πώς είναι δυνατόν αυτό που μας έφερνε κοντά στην αρχή, αυτό που μας τραβούσε ερωτικά στον σύντροφό μας, το μυστήριο, το πάθος, η μυρωδιά, η εξωτερική του εμφάνιση, να έχουν όλα, μα όλα όμως μετατραπεί σε έναν "κατεψυγμένο μουσακά", σε μία "ξαναζεσταμένη καρμπονάρα", σε υπνηλία, πονοκεφάλους, αδιαφορία, κ τελικά στην απόλυτη απουσία;;

Ο έρωτας, ήταν , είναι κ θα είναι θέμα ορμονών....Τα πάντα ξεκινούν από την μυρωδιά του σώματός μας, ενός αρώματος, η ακόμη κ ενός αισθησιακού γεύματος...Βλέπετε δεν διαφέρουμε κ πολύ από τα άλλα όντα του πλανήτη, αν φυσικά εξαιρέσουμε το ρομαντικό δείπνο...Μυρίζουμε, ενθουσιαζόμαστε κ ο εγκέφαλός μας έχει πάρει το μήνυμα κ έχει δώσει την εντολή για την παραγωγή φαινυλαιθυλαμίνης...της ορμόνης που ευθύνεται για την ερωτική έλξη κ πράξη....Από αυτήν την ορμόνη εξαρτάται το πόσες κ τι είδους στιγμές πάθους θα βιώσει ένας ερωτευμένος...Όταν επέλθει ο κορεσμός, η βασίλισσα ορμόνη του πάθους θα παραχωρήσει τον θρόνο της σε άλλες ενδορφίνες, ώστε το ζευγάρι να βιώσει την  συντροφικότητα κ την αγάπη....


Κ;;;Έζησαν αυτοί καλά κ εμείς καλύτερα;;;Αυτό ήτανε δηλαδή;;Ο έρωτας τελείωσε;;;Έτσι εξηγείτε που στο 2012 ο θεσμός του γάμου τείνει να εξαφανισθεί;;;

'Ολα τα παραπάνω γίνονται σταδιακά...Σταδιακά ερωτευόμαστε, σταδιακά συζούμε, σταδιακά παντρευόμαστε.....αλλά απότομα συνειδητοποιούμε σε κάποιο πρωινό ξύπνημα ότι δεν αναγνωρίζουμε τον σύντροφό μας...Πώς είναι δυνατόν να έχουμε ερωτευτεί έναν άνθρωπο που τελικά δεν γνωρίζαμε καθόλου;;Είναι δυνατόν να έχουμε σχέση με έναν άγνωστο;;Η απάντηση είναι όχι...Κανείς δεν μας παρέσυρε σε μία φαντασίωση..Απλά, οι ορμόνες μας ήτανε τόσο απασχολημένες με την σεξουαλική ικανοποίηση...που σταθήκαμε στο δέντρο..αλλάά χάσαμε το δάσος...Κ το χειρότερο από όλα είναι, πως για να δούμε την αλήθεια συνήθως περνούν αρκετά πολύτιμα χρόνια από την ζωή μας...κ ΄έτσι ένα ωραίο πρωί..ανοίγουμε τα μάτια μας...κ βλέπουμε δίπλα μας να κοιμάται κάποιος που....καταλαμβάνει άδικα χώρο από το σπίτι κ την ζωή μας...


Κ εκεί αρχίζει το σόου...να μείνεις η να φύγεις;;Ο άνθρωπος που νόμιζες ότι σε αδικούσε, ότι σε πλήγωνε, ότι αδιαφορούσε...είναι ακριβώς ο ίδιος άνθρωπος που σε φιλούσε παθιασμένα...σου έστελνε ατελείωτα μηνύματα...κ ήθελε να είναι μαζί σου κάθε στιγμή....απλά...με λιγότερες ορμόνες...Του αρέσεις...αλλά του αρέσει περισσότερο...ένα ποτό με φίλους...η τηλεόραση...το ίντερνετ...κ σίγουρα η αντίθετη μεριά του κρεβατιού...

Κ οι ενδορφίνες...καλές είναι δε λέω...ωραία η συντροφικότητα...αλλά κ το πάθος;;Αφήστε που νομίζω ότι οι ενδορφίνες είναι λίγο ντεμοντέ...Τι ακριβώς στη σημερινή εποχή παραπέμπει στην αγάπη κ την συντροφικότητα;;Αν ασχοληθείτε θα βρείτε 2012 διαφημίσεις, ταινίες κ καταστάσεις υπερπροβολής της σεξουαλικότητας, θα ακούσετε χιλιάδες παντρεμένους με παιδιά να σας περιγράφουν ότι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα κ άλλους τόσους που παρασύρθηκαν,έπεσαν θύματα απιστίας....ή ετοιμάζονται να χωρίσουν...Κ αφού κανείς δεν ξεκίνησε μία σχέση, έναν γάμο με σκοπό να καθαρίζει, να μαγειρεύει, να πληρώνει λογαριασμούς, να μαλώνει με πεθερικά....αλλά γιατί έζησε έναν παθιασμένο έρωτα με τον σύντροφό του....Τότε πώς όλοι καταλήγουν από εραστές συγκάτοικοι;;;


Φταίνε οι ενδορφίνες;;;Μα όχι βέβαια...Φταίμε εμείς που χάσαμε την μυρωδιά μας κ μυρίζουμε ψαρίλα, που δεν ξυπνάμε το πρωί με χαμόγελο, που δεν πλένουμε τα δόντια μας πριν από κάθε φιλί, που δεν λέμε καλήμερα, συγνώμη, που δεν φοράμε εκτός από την ποδιά η τις πυτζάμες το ωραίο μας το φόρεμα, τα σέξι εσώρουχά μας....μας ενοχλεί βλέπετε κ το εσώρουχο που δεν είναι τόσο βολικό όσο της γιαγιάς μας τώρα πια...γιατί τον δέσαμε κ τον γάιδαρό μας...για να μην αναφερθώ στην γουρουνότριχα που έχουμε να αποτριχώσουμε από τα Χριστούγεννα...Γιατί τον ελεύθερο χρόνο μας τον περνάμε σε έναν υπολογιστή χαρίζοντας το χαμόγελό μας σε τρίτους που είναι διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή....Ε λοιπόν για όλους αυτούς τους λόγους κάντε κάτι κ ξυπνήστε επιτέλους την ορμόνη του πάθους σας....Θα νιώσετε σίγουρα πιο όμορφοι από ποτέ............κ δεν θα χρειαστεί να κοιμάστε στον καναπέ....!!!

PRETTY WOMAN...ΟΜΟΡΦΙΑ...Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!!!

Η ομορφιά για κάθε γυναίκα αποτελεί μία μορφή τέχνης που αντικατοπτρίζει την προσωπικότητα καθώς κ τα ψυχικά της χαρίσματα..Για την γυναίκα η ομορφιά δεν λειτουργεί ανεξάρτητα από τα συναισθήματα, τον χαρακτήρα, τις αρχές και τα πιστεύω της..Το χτένισμα, το μακιγιάζ, η ένδυση, η υπόδηση, καθώς κ η σωματική περιποίηση έχουν πολύ ξεχωριστή θέση στην ζωή μιας γυναίκας...καθώς εκείνη πάντα ξέρει την σημασία της πρώτης εντύπωσης....από την πρώτη κιόλας  ματιά..Κάθε γυναίκα που σέβεται τον εαυτό  της, δίνει ιδιαίτερη σημασία στο θέμα "ομορφιά"...Θέλει να είναι μοναδική, να ξεχωρίζει, να νιώθει σημαντική....


Υπάρχουν πολλοί τύποι προσωπικότητας, ένας ωστόσο αντιπροσωπεύει την κάθε μία από εμάς...Σύμφωνα με τον τύπο της κάθε γυναίκας, ακολουθούν κ οι αντίστοιχες επιλογές που σχετίζονται με την εξωτερική εμφάνιση κ την ομορφιά...Εσείς με ποιον τύπο ταυτίζεστε;;;;

• ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ, ΥΠΕΡΑΠΑΙΤΗΤΙΚΗ,ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η γυναίκα μωρό...Έχει ανάγκη από φροντίδα, στοργή κ "proderm"...Δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε μόνη της, χρειάζεται συμβουλές κ προσοχή από όλους..Είναι η γυναίκα που αλλάζει το χρώμα των μαλλιών της ανάλογα με τον κομμωτή που εμπιστεύεται κάθε φορά...Βάφεται ανάλογα με την περίσταση κ την εκάστοτε παρέα...Ρωτάει συνεχώς αν είναι όμορφη κ ποτέ δεν μένει ευχαριστημένη, εκτός κ αν βρεθεί στα΄χέρια των ειδικών...Στο νεσεσέρ της θα βρείτε τα πάντα...κάθε λογής κραγιόν, σκιές, gloss...μήπως κ βγαίνοντας από το σπίτι, κάποιος της προτείνει κάτι καλύτερο...

• ΤΑΚΤΙΚΗ, ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ, ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ, ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η γυναίκα που δείχνει να τα ξέρει όλα...Αγαπημένη της φράση..."η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα"...Κανείς δε μπορεί να θίξει την ομορφιά κ την εξωτερική της εμφάνιση...Θα ντυθεί με βάση την λογική της, δεν θα αγοράσει  τίποτε εάν δεν μάθει τα πάντα για την ποιότητα, τον σχεδιαστή, ακόμη κ τις οδηγίες πλυσίματος...

• ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ, ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΗ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η γυναίκα πρόκληση...Κάθε άνδρας θα μπορούσε να την ερωτευθεί, καθώς χαρακτηρίζεται για την τόλμη της κ τις πολλαπλές αλλαγές στην εξωτερική της εμφάνιση...εάν την επιλέξεις σίγουρα δεν θα βαρεθεί ποτέ...Το ντύσιμο, το μακιγιάζ κ το μαλλί, βρίσκονται πάντα στις πρώτες προτεραιότητές της...Σκοπός της να την προσέξουν κ να  καταπλήξει.Οι επιλογές της είναι συνήθως μοναδικές κ ιδιαίτερα σεξουαλικές...

• ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ, ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΖΟΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η γυναίκα που σχεδόν πάντα είναι απεριποίητη...Είναι η γυναίκα που συνήθως αισθάνεται άρρωστη..κ αυτό είναι το πρώτο που παρατηρούν οι άλλοι στην εξωτερική της εμφάνιση όταν την γνωρίζουν...Μπορεί να κάνει τα πάντα για να βοηθήσει κ να ομορφύνει τις ζωές των άλλων....δύσκολα ωστόσο θα έχει διάθεση κ χρόνο να ασχοληθεί με τον εαυτό της.

• ΠΑΡΑΝΟΕΙΔΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Ναι..ναι..καλά διαβάσετε...Ο τίτλος ίσως να σας τρομάζει...αλλά δεν έχετε λόγο να φοβάστε αυτόν τον τύπο γυναίκας...Αντιθέτως εκείνη φοβάται τους άλλους κ πολύ εύκολα τους κατηγορεί για όσα της συμβαίνουν..Η εξωτερική εμφάνιση είναι ιδιαίτερα σημαντική κ γι αυτόν τον τύπο γυναίκας...διότι αντιλαμβάνεται την ομορφιά σαν όπλο για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησής της...

• ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η ομορφιά άλλοτε βρίσκει τον ορισμό της δίπλα στην γυναίκα Νάρκισσο κ άλλοτε την χάνει..Η γυναίκα αυτή θα έκανε τα πάντα ώστε να αναδειχθεί η ομορφότερη γυναίκα, η γυναίκα που καμία δεν θα μπορέσει ποτέ να την ανταγωνισθεί..Ο τίτλος "MISS COSMOS"θα ήταν πολύ...πολύ φτωχός για το τανμπεραμέντο της...Φυσικά θα σπαταλούσε άνετα τον πολύτιμο χρόνο της σε ινστιτούτα ομορφιάς, σε γραφεία πλαστικών χειρουργών, σε κομμωτήρια κ μαγαζιά..

• ΣΧΙΖΟΕΙΔΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η συντηρητική γυναίκα που ξεχωρίζει ωστόσο...Θέλετε από την μπούρκα;;Θέλετε από την φούστα μέχρι τη γάμπα...κ την καφέ διάφανη κάλτσα που φτάνει μέχρι το γόνατο;;Θέλετε από την σφιχτή κ μακριά έως την μέση πλεξούδα;;Η σχιζοειδής γυναίκα κρύβει την ομορφιά σαν κάτι δικό της που της ανήκει...Ξέρει ΄τι θέλει κ πως το θέλει..κ θα το πετύχει χωρίς την βοήθεια κανενός...Φροντίζει την σιλουέτα της υποστηρίζει φανατικά την υγιεινή διατροφή κ η ομορφιά της πρέπει να είναι τόσο΄οσο να μην προκαλεί τις διαπροσωπικές της σχέσεις...


Ανεξάρτητα από τον τύπο γυναίκας στον οποίο ανήκει η κάθε μία από εμάς, η ομορφιά είναι ο κρυφός μας παράδεισος...Αυτό που μας εξιτάρει κ μας τρέφει..Αυτό που δίνει χρώμα κ ενέργεια στην στην καθημερινότητά μας...Αυτό που έχει κάνει τους άνδρες να μας θαυμάζουν, να μας ζηλεύουν κ άλλοτε να το πληρώνουν ακριβά συναισθηματικά η οικονομικά...Το να είσαι γυναίκα είναι όμορφο....Το να μπορείς να δείχνεις γυναίκα είναι συγκλονιστικό..Η ομορφιά ήταν, είναι κ θα είναι πηγή έμπνευσης, ερωτισμού κ τέχνης. Η γυναίκα είναι απλά η μούσα για το καλλιτέχνημα της φύσης...Κ εσείς άνδρες είστε απλά πολύ τυχεροί που μας έχετε για να ομορφαίνουμε τις ζωές σας....!!!

Σκέφτομαι θετικά...εσείς;;;
 

Σκέφτομαι θετικά...μπορώ να βλέπω το καλό..πίσω από κάθε πόνο..πίσω από κάθε πράξη εναντίον μου...πίσω από κάθε αδικία, απόρριψη...πίσω από κάθε αρνητική επιβολή άλλων στην ζωή μου..πίσω από κάθε φόβο...πίσω από κάθε αδυναμία...πίσω από κάθε πτώση...πίσω από κάθε άγνωστη διαδρομή...

Μπορώ να δω την ομορφιά στο ρίσκο, στην αποτυχία, στην μοναξιά...μπορώ να ελπίζω κ να ζωγραφίζω την ζωή μου με χρώματα..να χαμογελώ..στα δύσκολα...να προσμένω τα ωραία που θα βρεθούν στον δρόμο μου..μπορώ να λέω είμαι καλά κ να το νιώθω..μπορώ να ονειρεύομαι κ να φαντάζομαι την επόμενη στιγμή που θα φτιάξω για την ευτυχία μου..μπορώ να δημιουργήσω τον κόσμο που ονειρεύομαι..αφήνοντας απ έξω όσους γκρεμίζουν τα θέλω..μπορώ να σέβομαι τον εαυτό μου κ τους άλλους χωρίς να αυτοκαταστρέφομαι κ να αυτοτιμωρούμε...

Βλέπω την ζωή πόσο όμορφη είναι..πόσες διαδρομές μου προσφέρει να τις εξερευνήσω...πόσους ανθρώπους συναντώ κ μαθαίνω να μοιράζομαι κ να υπάρχω μέσα από την διαφορετικότητά μου...λατρεύω την φύση...τις βόλτες...τις στιγμές που είμαι ο εαυτός μου...που χορεύω στην βροχή...που ανακαλύπτω τις νέες μου δεξιότητες...που παίζω τόσους ρόλους κάθε μέρα κ το βράδυ χειροκροτώ κ θαυμάζω τον εαυτό μου κ νιώθω περήφανη...που μπορώ να δώσω...κ να πάρω...που έχω πάντα μία αγκαλιά για τους άλλους...μα κ για τον εαυτό μου...

Λατρεύω να νικώ τους φόβους μου...κ εκείνες τις μαύρες σκέψεις που έρχονται καμιά φορά να μου θυμίσουν πως δε μπορώ να τα έχω όλα...όμως έχοντας εμένα...θα βρίσκω πάντα να έχω κάτι να αγαπώ..κ δεν θα επιτρέψω να πάψω να θαυμάζω..πως έφτασα στο σήμερα μέσα από τις θετικές μου σκέψεις...

Υπάρχω σε έναν πανέμορφο κόσμο...γεμάτο χρώματα, ζωή κ εκπλήξεις...κ μου αρέσουν τόσο οι εκπλήξεις..να ανακαλύπτω..να μην βαριέμαι..να ταξιδεύω..με τις σκέψεις μου μπορώ να πάω παντού....να ζήσω τα πάντα..να καταφέρω τα πάντα...Πόσο τυχερή νιώθω να ζω αυτή την υπέροχη ζωή...το τώρα..το σήμερα...

Οχι δεν είναι εύκολη..με παιδεύει...αλλά θέλω να την ζήσω..να την απολαύσω..να τη νιώσω...να αφήσω τα συναισθήματα κ τις αισθήσεις μου να παίξουν μαζί της...να θυμάμαι κ να ονειρεύομαι...θάλασσες...μια καντίνα με λουκουμάδες...έναν μουσικό με σαξόφωνο..ένα ζευγάρι που περπατά αγκαλιασμένο..ένα ηλιοβασίλεμα..το πρωινό χαμογελαστό ξύπνημα...ένα ουράνιο τόξο..τα γέλια με τους φίλους..το φιλί του...το χάδι των δικών μου...κ ότι μπορεί ο κάθενας μας να έχει ζήσει...είναι η μοναδική..υπέροχη ζωή μας...που όσο θετικά την σκεφτόμαστε..τόσα θετικά μας φέρνει..που είμαστε τόσο μα τόσο τυχεροί...που την ζούμε...

Καλή δύναμη σε όλους με θετικές σκέψεις....να τις γράψετε;;;