ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ;;;

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ;;;

Πολλές φορές έχω ακούσει την φράση..."ζηλέυω τους ανθρώπους που δεν υποφέρουν...που σκέφτονται με κριτήριο τη λογική κ μόνο"...Εχετε ποτέ σκεφθεί...ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι αδιάφοροι...απλά να αποδέχονται καλύτερα τα συναισθήματά τους?

Ο φόβος, ο θυμός, η απογοήτευση, η θλίψη...υπάρχουν...κ δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε...Μπορούμε όμως να τα αποδεχτούμε κ να τα δούμε θετικά....Θα μου πείτε πως να δω θετικά κάτι που φοβάμαι η κάποιον που με θυμώνει;;Είναι απλό.....Εμείς ελέγχουμε το μυαλό μας κ τις σκέψεις μας...Αφήστε τους άλλους να θυμώνουν μόνοι τους...πλησιάστε 'οτι σας φοβίζει....ασχοληθείτε με όσα σας κάνουν να νιώθετε αυτοπεποίθηση....κάντε υπομονή κ μην βιάζεστε να αλλάξετε κάτι...ζητήστε το ίδιο κ από τους γύρω σας....μην τους αφήνετε να απαιτούν από εσάς άμεσες αλλαγές...κ αλλάξτε την κατάσταση μόλις πετύχετε πολλά κ μικρά βήματα...Θα νιώσετε μεγαλύτερη ευτυχία με το να αποδεχθείτε κ να αντιμετωπίσετε τα αρνητικά σας συναισθήματα....από το να νιώθατε μονίμως χαρούμενοι κ ευτυχισμένοι....

Οι ιδιαίτερα συναισθηματικοί άνθρωποι...είναι συνήθως πιο δυνατοί, αλλά έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση κ νιώθουν μεγαλύτερη ανάγκη από προσοχή, αγάπη κ σεβασμό....είτε γιατί δεν τα έχουν...είτε γιατί δε μπορουν να θέσουν όρια...Αυτό δε σημαίνει ότι εκμεταλέυονται κανέναν ή ότι δεν υποφέρουν....Τιμωρούν τον εαυτό τους...απλά κ μόνο γιατί κανείς δεν τους έμαθε να τον αγαπούν...κ σα μικρά παιδιά που δε μεγάλωσαν ποτέ...έχουν ανάγκη από μία αγκαλιά, ένα χαμόγελο κ ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ...