Αν μπορείς...ζήσε τη στιγμή...κ ΜΠΟΡΕΙΣ
Ο χρόνος....η ανυπομονησία...ο φόβος....να τα ζήσουμε όλα...να γίνουν όλα όπως τα θέλουμε...να προλάβουμε...να ζήσουμε τη ζωή...Να πάρουμε, να δώσουμε, να ζήσουμε τα όνειρα...να τρέξουμε..να κάνουμε τα αδύνατα, δυνατά, να τολμήσουμε να φτάσουμε το άπιαστο..το ιδανικό...
Ο χρόνος να τα προλάβουμε όλα..σκέψεις, επιθυμίες, στόχους, τα θέλω τα δικά μας κ των άλλων...τα πρέπει κ τις απαιτήσεις τηνς κοινωνίας...να προλάβουμε την δουλειά, τους φίλους, τον σύντροφο, τα παιδιά, τους συγγενείς, το σπίτι...κ τόσα άλλα που δεν είχαμε βάλει στο πρόγραμμα...τόσα...που ήρθαν ξαφνικά να μας θυμίσουν ότι εμείς δεν κάνουμε κουμάντο...δεν έχουμε τον έλεγχο...δεν φτιάχνουμε εμείς το μέλλον...ούτε αποφασίσουμε το τώρα...Πόσες φορές για αλλού ξεκινήσαμε κ αλλού η ζωή μας πήγε;;Πόσες φορές, άλλα ονειρευτήκαμε κ άλλοι έζησαν τα όνειρά μας κ εμείς μέιναμε εκέι θεατές να αναρωτιόμαστε που πήγαν τα δικά μου τα όνειρα...ποιοι μου τα πήραν...Τα δικά μου....γιατί;;;
Οχι δεν υπάρχουν δικά μου κ δικά σου στον κόσμο ετούτο..υπάρχουν δικά μας...η στιγμή του ενός..επηρεάζεται από τη στιγμή του άλλου στο ατελείωτο κ απρόβλεπτο σύμπαν...Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι είμαστε μία κουκίδα, μία στιγμή, από έναν ατελείωτο κόσμο που φτιάχτηκε για εμάς κ ονομάστηκε ζωή...;;;Το τώρα...το τώρα μας ανήκει λίγο περισσότερο..μας ανήκει μια στιγμή....που δεν μετρέται με χρόνο...αλλά με αισθήσεις κ συναισθήματα...με πράξη ή κ σκέψη...
Ναι αυτή τη στιγμή που αντικρίζονται τα βλέμματα μας....τη στιγμή αυτή που μου χαμογελάς...τη στιγμή αυτή που γράφω τις σκέψεις μου..τη στιγμή αυτή που κλαίω...που ονειρεύομαι..που μοιράζομαι μαζί σου τώρα....Είναι τόσο όμορφη αυτή η στιγμή...η διαδρομή της, η κατάκτησή της κ κρατάει μόνο λίγα δευτερόλεπτα...τη ζω αυτή τη στιγμή μόνη...κ έπειτα την μοιράζομαι μαζί σας κ γίνεστε κ εσείς η πιο σημαντική μου στιγμή..τώρα...Τι σημασία έχουν τα επόμενα πέντε λεπτά;;;Ποιος ξέρει τι θα συμβεί;;;Δε με νοιάζει το μετά..γιατί τώρα, αυτή τη στιγμή είμαι καλά...είμαι ο εαυτός μου...είναι δική μου...κ κάπως μου χαρίστηκε για να την εκτιμήσω κ να την ζήσω...η να την προσπεράσω..να την πετάξω κ να αρχίσω να τρέχω...ψάχνοντας να βρω την ευτυχία...Μόνο που μόλις πέρασα από δίπλα της...κ ψάχνοντας να την βρω...την έχασα....
Εσύ θα τρέχεις πανικόβλητος...ή θα ζήσεις αυτή τη στιγμή;;;Εσύ επιλέγεις κ τώρα ξέρεις ποια είναι η επιλογή κ ποια τα αποτελέσματά της....Καλό βράδυ....!!!!
Ο χρόνος....η ανυπομονησία...ο φόβος....να τα ζήσουμε όλα...να γίνουν όλα όπως τα θέλουμε...να προλάβουμε...να ζήσουμε τη ζωή...Να πάρουμε, να δώσουμε, να ζήσουμε τα όνειρα...να τρέξουμε..να κάνουμε τα αδύνατα, δυνατά, να τολμήσουμε να φτάσουμε το άπιαστο..το ιδανικό...
Ο χρόνος να τα προλάβουμε όλα..σκέψεις, επιθυμίες, στόχους, τα θέλω τα δικά μας κ των άλλων...τα πρέπει κ τις απαιτήσεις τηνς κοινωνίας...να προλάβουμε την δουλειά, τους φίλους, τον σύντροφο, τα παιδιά, τους συγγενείς, το σπίτι...κ τόσα άλλα που δεν είχαμε βάλει στο πρόγραμμα...τόσα...που ήρθαν ξαφνικά να μας θυμίσουν ότι εμείς δεν κάνουμε κουμάντο...δεν έχουμε τον έλεγχο...δεν φτιάχνουμε εμείς το μέλλον...ούτε αποφασίσουμε το τώρα...Πόσες φορές για αλλού ξεκινήσαμε κ αλλού η ζωή μας πήγε;;Πόσες φορές, άλλα ονειρευτήκαμε κ άλλοι έζησαν τα όνειρά μας κ εμείς μέιναμε εκέι θεατές να αναρωτιόμαστε που πήγαν τα δικά μου τα όνειρα...ποιοι μου τα πήραν...Τα δικά μου....γιατί;;;
Οχι δεν υπάρχουν δικά μου κ δικά σου στον κόσμο ετούτο..υπάρχουν δικά μας...η στιγμή του ενός..επηρεάζεται από τη στιγμή του άλλου στο ατελείωτο κ απρόβλεπτο σύμπαν...Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι είμαστε μία κουκίδα, μία στιγμή, από έναν ατελείωτο κόσμο που φτιάχτηκε για εμάς κ ονομάστηκε ζωή...;;;Το τώρα...το τώρα μας ανήκει λίγο περισσότερο..μας ανήκει μια στιγμή....που δεν μετρέται με χρόνο...αλλά με αισθήσεις κ συναισθήματα...με πράξη ή κ σκέψη...
Ναι αυτή τη στιγμή που αντικρίζονται τα βλέμματα μας....τη στιγμή αυτή που μου χαμογελάς...τη στιγμή αυτή που γράφω τις σκέψεις μου..τη στιγμή αυτή που κλαίω...που ονειρεύομαι..που μοιράζομαι μαζί σου τώρα....Είναι τόσο όμορφη αυτή η στιγμή...η διαδρομή της, η κατάκτησή της κ κρατάει μόνο λίγα δευτερόλεπτα...τη ζω αυτή τη στιγμή μόνη...κ έπειτα την μοιράζομαι μαζί σας κ γίνεστε κ εσείς η πιο σημαντική μου στιγμή..τώρα...Τι σημασία έχουν τα επόμενα πέντε λεπτά;;;Ποιος ξέρει τι θα συμβεί;;;Δε με νοιάζει το μετά..γιατί τώρα, αυτή τη στιγμή είμαι καλά...είμαι ο εαυτός μου...είναι δική μου...κ κάπως μου χαρίστηκε για να την εκτιμήσω κ να την ζήσω...η να την προσπεράσω..να την πετάξω κ να αρχίσω να τρέχω...ψάχνοντας να βρω την ευτυχία...Μόνο που μόλις πέρασα από δίπλα της...κ ψάχνοντας να την βρω...την έχασα....
Εσύ θα τρέχεις πανικόβλητος...ή θα ζήσεις αυτή τη στιγμή;;;Εσύ επιλέγεις κ τώρα ξέρεις ποια είναι η επιλογή κ ποια τα αποτελέσματά της....Καλό βράδυ....!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου