Ο φόβος της μοναξιάς

Ο φόβος της μοναξιάς....ένας ισχυρός φόβος...που τρέφεται από τις ανασφάλειες των παιδικών μας χρόνων...από τις ανασφάλειες προς τον εαυτό μας, προς την ανάληψη ευθυνών...Μα γιατί χρειαζόμαστε τους άλλους συνεχώς;;;Κάποιοι για να νιώθουν ότι έχουνε ένα στήριγμα..κάποιοι θέλουν να νιώθουν σιγουριά, κάποιοι για να τολμούν όσα μόνοι δε μπορούν...κάποιοι για να περνούν καλά...το θέμα είναι το πόσο σημαντικούς θεωρούμε τους άλλους στην καθημερινότητά μας...καθώς κ το να καταφέρνουμε όσα θέλουμε χωρίς να εξαρτώμαστε από την παρουσία τους...σαν παιδιά φοβόμασταν το σκοτάδι κ να μη μας εγκαταλείψουν οι γονείς μας, μεγαλώνοντας φοβόμαστε να χωρίσουμε ή να χάσουμε φίλους...τέλος φοβόμαστε το θάνατο, να μη χάσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα...δηλαδή φοβόμαστε το άγνωστο...φοβόμαστε να ζήσουμε έξω από την ασφάλειά μας...κ πολλες φορές καταπιεζόμαστε...δε ζούμε...ανεχόμαστε καταστάσεις που δεν θα έπρεπε...μα η αληθεια είναι ότι η μοναξιά βρίσκεται μέσα στη σκέψη κ τους φόβους μας...μέσα στις αδυναμίες κ την αγάπη μας...μα με το φόβο ξεχνάμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας κ τους άλλους κ τότε μένουμε πραγματικά μόνοι...ακόμη κ αν όλοι είναι γύρω μας...η μοναξιά προκαλείται κ τρέφεται από τον φόβο...όχι από τα γεγονότα...θα ζήσουμε όλοι την απώλεια..το ξέρουμε από τη μέρα που γεννιόμαστε...είναι δυσάρεστο...αλλά γίνεται τρομακτικό όταν το αφήνουμε να κυριεύει στις σκέψεις μας...ζήστε το τώρα κ να θυμάστε για να μη μείνετε μόνοι δε χρειάζεται να πονάτε κ να αυτοτιμωρείστε κάθε μέρα....