Αδιέξοδες σχέσεις...
Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που δεν σε αφήνουν να αναπνεύσεις..να είσαι εσύ...να νιώθεις εσύ..κ να είσαι περήφανος που είσαι εσύ...Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που ενώ δεν οδηγούν πουθενά...εσύ επιμένεις να τις διατηρείς γιατί νιώθεις όμορφα με όσα έζησες ή ονειρεύτηκες...Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που ζεις μόνος σου μέσα σε αυτές...από απωθημένο, από απαγόρευση, από φόβο...κ αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που δε μπορούν να εξελιχθούν...κ που έχουν εξαρχής ημερομηνία λήξης...Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που δεν αφήνουν περιθώρια στην επικοινωνία...που κανείς δεν κάνει πίσω κ δεν παραδέχεται τα λάθη του...Που η συγνώμη κ η μετάνοια...είναι όροι αδιάφοροι κ γκρεμίζουν τον εγωισμό....το στήριγμα κ την άμυνα του ζευγαριού...
Κ αν όλα ξεκίνησαν από έρωτα...κ έγιναν αγάπη...που πήγε η αγάπη;;;Που χάθηκε ο θαυμασμός...ο σεβασμός..η εμπιστοσύνη;;;Χάθηκαν για να μάθουμε την υπομονή;;Γιατί να ναι τόσο δύσκολο να αγαπάς κ να αγαπιέσαι;;Γιατί να φτάνουμε σε αδιέξοδο;;;Γιατί οι σχέσεις από ρομαντικές κ παθιασμένες να καταλήγουν αρένα με ταύρους κ ταυρομάχους;;Κάποτε να χάνεσαι στα μάτια του κ έπειτα να φοβάσαι να τα κοιτάξεις...κάποτε να μη χρειάζεται να μιλάς...να νιώθεις....κ άλλοτε να μη μπορείς να επικοινωνήσεις...να νιώθεις ξένος...να νιώθεις αντίπαλος κ εχθρός...κάποτε να ήθελες να είσαι μόνο μαζί του κ τώρα να σκέφτεσαι πως ήταν τότε κ τι να κάνεις για να επανέλθει...
Οικογένεια, επαφή, φιλία, συμβίωση, έρωτας...υπέροχες, μοναδικές καταστάσεις...τις χάνουμε τόσο γρήγορα όμως...μέσα σε 20 χρόνια...μάθαμε να φεύγουμε...να εγκαταλείπουμε...να μην προσπαθούμε...Για να μη μοιάσουμε την καταπιεσμένη γιαγιά μας...γιατί δεν μας μας μάθαινε να κοπιάζουμε...γιατί δεν πεινάσαμε από επιτυχίες...κ οι αποτυχίες πάντα μένουν πίσω χωρίς να μας μάθουν κάτι...έχουμε μάθει να είμαστε εγωιστές να τα θέλουμε όλα...γιατί νομίζουμε ότι τα αξίζουμε όλα...κ επιμένουμε μόνο κ συνήθως μέχρι να αποκτήσουμε..μετά βαριόμαστε...γεμίσαμε επιλογές...αλλά όσο πιο πολλές ...τόσο πιο μόνοι...πιο δυστυχισμένοι...
Αδιέξοδες σχέσεις.....είναι όλες οι σχέσεις...κάποιες στιγμές στην πορεία τους....κ είναι στο χέρι μας....να φύγουμε...να προσπαθήσουμε...να μείνουμε...Κάποτε θα χρειαστεί κ να φύγουμε....όταν...η σχέση θα γίνει επικύνδινη για την ψυχική ή σωματική μας ισσορροπία...κάποτε θα επιλέξουμε να φύγουμε για να πάμε αλλού σε κάτι πιο ενδιαφέρον..πιο παθιασμένο...κ το χειρότερο...κάποτε θα μείνουμε στάσιμοι...χωρίς να κάνουμε τίποτα...να κοιτάμε τα χαλάσματα που προκαλούμε...χωρίς να κοιτάμε ο ένας τον άλλο στα μάτια....
Στα χαλάσματα...δεν μένεις....χτίζεις από την αρχή....μηδενίζεις...θαυμάζεις...ερωτεύεσαι....αγαπάς...ξανά...κ ξανά...κ ξανά....κ αν είσαι μόνος.....καμιά φορά χτίσε κ για τον άλλον...δείξε το δρόμο....μπορεί εσύ να κάνεις την αρχή...κ εκείνος να γράψει το τέλος...κ έζησαν αυτοί καλύτερα... Ή THE END...
Αδιέξοδο..είναι να μη βλέπεις τα λάθη σου...να κρίνεις τον άλλο....να μην συγχωρείς...να μη ζητάς συγνώμη....Αδιέξοδο....ή Αγάπη;;;Καλό σας βράδυ!!!!
Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που δεν σε αφήνουν να αναπνεύσεις..να είσαι εσύ...να νιώθεις εσύ..κ να είσαι περήφανος που είσαι εσύ...Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που ενώ δεν οδηγούν πουθενά...εσύ επιμένεις να τις διατηρείς γιατί νιώθεις όμορφα με όσα έζησες ή ονειρεύτηκες...Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που ζεις μόνος σου μέσα σε αυτές...από απωθημένο, από απαγόρευση, από φόβο...κ αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που δε μπορούν να εξελιχθούν...κ που έχουν εξαρχής ημερομηνία λήξης...Αδιέξοδες είναι οι σχέσεις που δεν αφήνουν περιθώρια στην επικοινωνία...που κανείς δεν κάνει πίσω κ δεν παραδέχεται τα λάθη του...Που η συγνώμη κ η μετάνοια...είναι όροι αδιάφοροι κ γκρεμίζουν τον εγωισμό....το στήριγμα κ την άμυνα του ζευγαριού...
Κ αν όλα ξεκίνησαν από έρωτα...κ έγιναν αγάπη...που πήγε η αγάπη;;;Που χάθηκε ο θαυμασμός...ο σεβασμός..η εμπιστοσύνη;;;Χάθηκαν για να μάθουμε την υπομονή;;Γιατί να ναι τόσο δύσκολο να αγαπάς κ να αγαπιέσαι;;Γιατί να φτάνουμε σε αδιέξοδο;;;Γιατί οι σχέσεις από ρομαντικές κ παθιασμένες να καταλήγουν αρένα με ταύρους κ ταυρομάχους;;Κάποτε να χάνεσαι στα μάτια του κ έπειτα να φοβάσαι να τα κοιτάξεις...κάποτε να μη χρειάζεται να μιλάς...να νιώθεις....κ άλλοτε να μη μπορείς να επικοινωνήσεις...να νιώθεις ξένος...να νιώθεις αντίπαλος κ εχθρός...κάποτε να ήθελες να είσαι μόνο μαζί του κ τώρα να σκέφτεσαι πως ήταν τότε κ τι να κάνεις για να επανέλθει...
Οικογένεια, επαφή, φιλία, συμβίωση, έρωτας...υπέροχες, μοναδικές καταστάσεις...τις χάνουμε τόσο γρήγορα όμως...μέσα σε 20 χρόνια...μάθαμε να φεύγουμε...να εγκαταλείπουμε...να μην προσπαθούμε...Για να μη μοιάσουμε την καταπιεσμένη γιαγιά μας...γιατί δεν μας μας μάθαινε να κοπιάζουμε...γιατί δεν πεινάσαμε από επιτυχίες...κ οι αποτυχίες πάντα μένουν πίσω χωρίς να μας μάθουν κάτι...έχουμε μάθει να είμαστε εγωιστές να τα θέλουμε όλα...γιατί νομίζουμε ότι τα αξίζουμε όλα...κ επιμένουμε μόνο κ συνήθως μέχρι να αποκτήσουμε..μετά βαριόμαστε...γεμίσαμε επιλογές...αλλά όσο πιο πολλές ...τόσο πιο μόνοι...πιο δυστυχισμένοι...
Αδιέξοδες σχέσεις.....είναι όλες οι σχέσεις...κάποιες στιγμές στην πορεία τους....κ είναι στο χέρι μας....να φύγουμε...να προσπαθήσουμε...να μείνουμε...Κάποτε θα χρειαστεί κ να φύγουμε....όταν...η σχέση θα γίνει επικύνδινη για την ψυχική ή σωματική μας ισσορροπία...κάποτε θα επιλέξουμε να φύγουμε για να πάμε αλλού σε κάτι πιο ενδιαφέρον..πιο παθιασμένο...κ το χειρότερο...κάποτε θα μείνουμε στάσιμοι...χωρίς να κάνουμε τίποτα...να κοιτάμε τα χαλάσματα που προκαλούμε...χωρίς να κοιτάμε ο ένας τον άλλο στα μάτια....
Στα χαλάσματα...δεν μένεις....χτίζεις από την αρχή....μηδενίζεις...θαυμάζεις...ερωτεύεσαι....αγαπάς...ξανά...κ ξανά...κ ξανά....κ αν είσαι μόνος.....καμιά φορά χτίσε κ για τον άλλον...δείξε το δρόμο....μπορεί εσύ να κάνεις την αρχή...κ εκείνος να γράψει το τέλος...κ έζησαν αυτοί καλύτερα... Ή THE END...
Αδιέξοδο..είναι να μη βλέπεις τα λάθη σου...να κρίνεις τον άλλο....να μην συγχωρείς...να μη ζητάς συγνώμη....Αδιέξοδο....ή Αγάπη;;;Καλό σας βράδυ!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου