Ας βάλουμε τα συναισθήματα σε τάξη...

Ας βάλουμε τα συναισθήματα σε τάξη...



 

Πολλές φορές αναρωτήθηκα, μα σχεδόν ποτέ μου δεν κατάλαβα...γιατί τόση δυσκολία στο να χαιρόμαστε με την χαρά των άλλων;;Ειδικά κ εφόσον δεν μας δίνεται συνέχεια η δυνατότητα να χαμογελάμε κ να γευόμαστε την ευτυχία μέσα από την δική μας ζωή...Είναι ευκολότερο να ανοίγουμε την πόρτα στην ζήλεια, το φθόνο, τον θυμό, την εκδίκηση;;;Πως είναι δυνατόν να χαιρόμαστε με τα αρνητικά συναισθήματα κ να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να χαρεί με την χαρά...την δική μας η των άλλων;;



Μας μειώνει;;Μας κάνει κατώτερους;;Μας απορρίπτει;;;Μας πληγώνει;;Μας αδικεί;;;Τίποτα από όλα αυτά δε μπορεί να προκληθεί από την επιτυχία η την χαρά των άλλων....Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να νιώσουμε αδύναμοι που εμείς δεν προσπαθήσαμε αρκετά, δεν αγαπήσαμε αρκετά η δεν πιστέψαμε αρκετά τα θέλω κ τα όνειρά μας....Κ γι αυτό θα ήταν καλό πριν κρίνουμε κ πριν επιτεθούμε να κοιτάξουμε λίγο μέσα κ πίσω από τον καθρέφτη...



Θα σας δώσω απόψε την πιο σημαντική συμβουλή..."μη φοβάστε την ευτυχία κ μη διστάζεται ακόμη κ να την δανειστείτε...γιατί τότε θα νιώσετε πραγματικά ευτυχισμένοι"...Η ζωή χωρίς χαμόγελο...είναι αδιάβατη...ποτέ δεν είναι αργά....ξεκινέιστε άμεσα...το πολύ πολύ να βγάλετε ρυττίδες....Εγώ νομίζω οτί έχω κ πολύ μου αρέσουν...