Ενοχές........ένα δυνατό αγκάθι στην σχέση μας με τον εαυτό μας.....
Τι είναι η ενοχή;;Χωράει σε λέξεις να την εξηγήσεις;;Χωράει σε πράξεις να την δεις;;;Χωράει σε μέτρα να την μετρήσεις;;Κ αν δε χωράει στη λογική πάντα, γιατί γεμίζει τις σκέψεις κ καθοδηγεί τις πράξεις μας;;;Γιατί μας συντροφεύει από τα παιδικά μας χρόνια;;Γιατί πάντα μπερδεύεται στα λάθη μας, στις επιλογές μας, στους φόβους μας;;Γιατί το μυαλό να παλεύει ανάμμεσα στο δίκαιο κ το άδικο, στο σωστό κ το λάθος, στο ανήθικο κ το ηθικό;;;Γιατί ενώ είμαστε ικανοί σαν άνθρωποι να κατακτήσουμε τον κόσμο, να δημιουργήσουμε, να εξελιχθούμε, γιατί δε μπορούμε να καταλάβουμε τι γίνεται μέσα στο μυαλό μας...
Τόσο δυνατοί κ όμως τόσο αδύναμοι μπροστά στις σκέψεις κ τα συναισθήματά μας....Μπορούμε να σκαρφαλώσουμε βουνά, να μετακινήσουμε βράχους, να πετάξουμε, ναι ακόμη κ να πετάξουμε...κ δε μπορούμε να αντέξουμε ένα δάκρυ...απογοητευόμαστε με τον εαυτό μας, θυμώνουμε, θέλουμε να τρέξουμε μακρύά, να μηδενίσουμε κ να αρχίσουμε από την αρχή........Αλλα δε γίνεται....Οχι δε γίνεται να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω...ούτε να τον τρέξουμε μπροστά...Δε γίνεται να έχουμε πάντα αυτά που θέλουμε....κ νιώθουμε λίγοι...που δε μπορούμε να τα κάνουμε όλα....νιώθουμε λίγοι να ζούμε με την λύπη, να πονάμε, να χάνουμε, να κάνουμε λάθη...
Οταν είμαστε μικροί μας λένε οι άλλοι για το σωστό κ το λάθος, καποιες φορές μας τιμωρούν κιόλας....μεγαλώνοντας έχουμε μάθει για το λάθος κ το επιλέγουμε ή το αποφεύγουμε συνειδητά....μόνο που τότε μας τιμωρεί η ίδια η πράξη....κ αν όχι το κάνουμε μόνοι μας....απαιτώντας από τον εαυτό μας να υποφέρει φεύγοντας ή μένοντας σε κάτι που δεν αντέχουμε...κρατώντας την σκέψη του λάθους να μένει εκέι σε κάθε στιγμή να μας θυμίζει την πράξη μας..να μας θυμίζει ότι υπήρξαμε λίγοι ή αδύναμοι....Κ τότε είναι που φαίνεται η πραγματική δύναμη όχι στο να πετάξεις, στο να μπορέσεις να δεχτείς το λάθος, την αποτυχία, τον πόνο.....να μπορέσεις να σηκωθείς...να είναι λίγη η πράξη κ όχι εσύ.....
Ενοχή νομίζω πως είναι....να ζεις τις ζωές των άλλων....να τους επιτρέπεις να επιλέγουν για εσένα κ να μην τολμάς να σκεφτείς καν τι θέλεις....ενοχή είναι να κάνεις κακό σε κάποιον συνειδητά ξανά κ ξανά, να βλέπεις όσα δεν θέλεις κ να μην κάνεις τίποτα για να αλλάξεις , να τα διαχειριστείς, ενοχή είναι να είσαι άπιστος, να είσαι λίγος, να φοβάσαι...Ενοχή για τον καθένα είναι οτιδήποτε μπορεί να μας απογοητεύσει, κατι για το οποίο φταίμε ή νιώθουμε πως φταίμε.....Μα για εμένα η μεγαλύτερη ενοχή για όλους είναι να αφήνουμε κ άλλο το χρόνο να φεύγει ζώντας με την ενοχή....Θέλω λοιπόν να ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη από τον εαυτό μου για όσα του στέρησα, ζώντας με τις αδυναμίες μου κ που δεν κατάλαβα πόσα αξίζω περιμένοντας από τους άλλους να το κάνουν.....Να σας πω κάτι αξίζω πολλά, όχι για να το δείτε εσείς....αλλά για όσα με αγώνα κατάφερα να κάνω ως σήμερα....... για να θέλω να ζήσω το τώρα....ούτε το χτες...ούτε το αύριο....... ΤΟ ΤΩΡΑ.......Κάντε κ εσέις το ίδιο....Τ Ω Ρ Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου