Εγωισμός...παραμονέυει παντού....

Τι είναι άραγε ο εγωισμός;;Άμυνα, Θυμός, Ανασφάλεια, Αδυναμία;;Είναι προτέρημα ή μειονέκτημα;;Πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτόν;;

Κάποιες φορές ο εγωισμός είναι απαραίτητος για να περάσουμε στην απέναντι άκρη...για να ξεχάσουμε ή να ξεπεράσουμε...για να θυμώσουμε κ να μην πονάμε...για να αποφύγουμε την απόρριψη κ κυρίως την δυστυχία...Μα για ποια δυστυχία μιλάμε;;Ποιος είναι περισσότερο δυστυχισμένος;;Αυτός που δε βρήκε τη δύναμη να αντιμετωπίσει τον εαυτό του κ τους άλλους κ πέρασε τη ζωή με κόκκινο;;Ή ο άλλος που κοίταξε τον εαυτό του κ τον απένατί του στα μάτια, ταπεινώθηκε αλλά σηκώθηκε νικητής;;

Δεν έχω καταλάβει τί μας φοβίζει να συρθούμε στο πάτωμα...κ τι μας σπρώχνει να πετάμε πάντα στα ουράνια;;Δεν έχουμε φτερά...κ όποιος προσπαθήσει να ταξιδέψει έτσι θα χαθεί ή θα χάσει...Συνήθως δε μπορούμε να κάνουμε ούτε μικρά αλματάκια...κ δεν έχουμε καν την υπομονή να σηκωθούμε κ να σταθούμε στα πόδια μας...Μας αρέσει να τιμωρούμε....κ για συγχώρεση ή κατανόηση ούτε λόγος...

Λόγος...δεν μας νοιάζει ο λόγος της συμπεριφοράς των άλλων..αλλά το αποτέλεσμα που θέλαμε να έχουμε αν γινόταν το δικό μας....Θέλουμε να υποφέρουν οι άλλοι εξαιτίας μας κ εμείς να χαιρόμαστε που τους κάνουμε να υποφέρουν;;;Γιατί δε μπορέσαμε να αποδεχτούμε την δική τους αλήθεια...γιατί δε μπήκαμε στην διαδικασία να ψάξουμε το κίνητρο...γιατί έτσι νομίζουμε ότι θα κλείσουμε τους λογαριασμούς...

Ο εγωισμός είναι στοιχείο δύναμης, υπεροχής...κ κατ εμέ...βλακείας...Ποιος είναι πιο δυνατός αυτός που δάκρυσε για κάτι που έχασε ή αυτός που έφυγε σε δέυτερες επιλογές;;