Τι μας τρομάζει στην ευτυχία;;;;
Η ευτυχία είναι το πιο όμορφο συναίσθημα....ένας λόγος για να ευχαριστιόμαστε την ζωή...Την ευτυχία ο κάθε άνθρωπος την ορίζει ανάλογα με το χαρακτήρα κ τις επιθυμίες του...Για άλλους ευτυχία είναι ο έρωτας, για άλλους η καριέρα, για άλλους τα χρήματα κ για άλλους η δόξα....Για τους περισσότερους από εμάς ευτυχία είναι στιγμές που συνδοιάζονται με την επιτυχία ή την εκπλήρωση κάποιου θέλω μας...Ενός ονείρου που έγινε πραγματικότητα...κάποιας μόνιμης κατάστασης....Πολλές φορές βέβαια μπερδέυουμε την ευτυχία με τον ενθουσιασμό...κ αυτό μας στοιχίζει συναισθηματικά...μιας κ συνήθως ο ενθουσιασμός οδηγεί σε λάθη ή σε θλίψη.....Σε πάθη χωρίς έλεγχο, σε πρόσκαιρες στιγμές χαράς...Όταν λοιπόν αυτό συμβαίνει συχνά...υπάρχει περίπτωση να φοβόμαστε να νιώσουμε ευτυχισμένοι...να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, να επιλέγουμε την μοναξιά, να πανικοβαλόμαστε στην ιδέα κ μόνο κάποιας νέας αρχής κ να αποφέυγουμε τη ζωή, ζώντας με κατάθλιψη...
Η αλήθεια είναι πως μπορούμε να νιώθουμε ευτυχισμένοι για πράγματα που έχουμε πετύχει κ να νιώθουμε ασφαλείς γύρω από αυτά...Ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετο....γιατί τότε θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ....η να κρατήσει λίγο...Από την άλλη επιλέγοντας να ζούμε την κάθε στιγμή...η ευτυχία θα μας συντροφέυει πολύ συχνά κ δεν θα κινδυνέυουμε να χαθούμε από την έλλειψή της, αν είμαστε ειλικρινείς γύρω από τα θέλω μας κ αν δεν Θεοποιούμε τους ανθρώπους κ τις καταστάσεις που την προκαλούν...Η ευτυχία έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις κ χάνεται όταν την θεωρείς δεδομένη...Δε μπορείς να ζεις ώντας ευτυχισμένος με τους ίδιους ανθρώπους για πάντα, μιας κ οι καταστάσεις αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν, φεύγουν κ έρχονται άλλοι κοντά μας....
Η ευτυχία είναι για να την μοιράζεσαι....κ για να την κατακτήσεις χρειάζεται να ανέβεις κορυφές, να κάνεις υπομονή, να τολμάς, να συγχωρείς, να θέλεις....ναι να ΘΕΛΕΙΣ....κυρίως κ πάντα να θέλεις....Εκεί που θα δεις την ευτυχία μπορεί να δεις κ την δυστυχία....κ τότε να θυμώσεις, να αδικήσεις, να πληγώσεις....Από τους ανθρώπους που μας κάνουν ευτυχισμένους, απαιτούμε να μας κρατάνε ευτυχισμένους κ δε συγχωρούμε λάθη, παραλείψεις, αλλαγές....αλήθειες που θα μας στεναχωρήσουν...Ετσι η ευτυχία μπορεί να γίνει θυμός, αδικία, ανταγωνισμός κ αδιέξοδο...
Μα το σίγουρο είναι ένα.....ολα είναι στη σκέψη μας...μια φορά ευτυχισμένος...πάντα ευτυχισμένος...αρκεί αυτό που μας φέρνει κάποιος να το κρατάμε σαν πολύτιμο φυλαχτό κ να προσπαθούμε κ εμείς να φανούμε αντάξιοι της δοτικότητάς του ....χαμογελώντας στα καλά κ τα άσχημα....στο τώρα κ στο αύριο...στο δίκαιο κ στο άδικο....Γιατί πως θα σταθεί δίπλα μας η ευτυχία αν εμείς δεν θέλουμε η νομίζουμε ότι δεν αξίζουμε να κοιτάξουμε κ να πιάσουμε τον ήλιο χαμογελώντας;;;Μπορεί να καούμε;;;Η να σωθούμε;;
Η ευτυχία είναι το πιο όμορφο συναίσθημα....ένας λόγος για να ευχαριστιόμαστε την ζωή...Την ευτυχία ο κάθε άνθρωπος την ορίζει ανάλογα με το χαρακτήρα κ τις επιθυμίες του...Για άλλους ευτυχία είναι ο έρωτας, για άλλους η καριέρα, για άλλους τα χρήματα κ για άλλους η δόξα....Για τους περισσότερους από εμάς ευτυχία είναι στιγμές που συνδοιάζονται με την επιτυχία ή την εκπλήρωση κάποιου θέλω μας...Ενός ονείρου που έγινε πραγματικότητα...κάποιας μόνιμης κατάστασης....Πολλές φορές βέβαια μπερδέυουμε την ευτυχία με τον ενθουσιασμό...κ αυτό μας στοιχίζει συναισθηματικά...μιας κ συνήθως ο ενθουσιασμός οδηγεί σε λάθη ή σε θλίψη.....Σε πάθη χωρίς έλεγχο, σε πρόσκαιρες στιγμές χαράς...Όταν λοιπόν αυτό συμβαίνει συχνά...υπάρχει περίπτωση να φοβόμαστε να νιώσουμε ευτυχισμένοι...να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, να επιλέγουμε την μοναξιά, να πανικοβαλόμαστε στην ιδέα κ μόνο κάποιας νέας αρχής κ να αποφέυγουμε τη ζωή, ζώντας με κατάθλιψη...
Η αλήθεια είναι πως μπορούμε να νιώθουμε ευτυχισμένοι για πράγματα που έχουμε πετύχει κ να νιώθουμε ασφαλείς γύρω από αυτά...Ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετο....γιατί τότε θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ....η να κρατήσει λίγο...Από την άλλη επιλέγοντας να ζούμε την κάθε στιγμή...η ευτυχία θα μας συντροφέυει πολύ συχνά κ δεν θα κινδυνέυουμε να χαθούμε από την έλλειψή της, αν είμαστε ειλικρινείς γύρω από τα θέλω μας κ αν δεν Θεοποιούμε τους ανθρώπους κ τις καταστάσεις που την προκαλούν...Η ευτυχία έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις κ χάνεται όταν την θεωρείς δεδομένη...Δε μπορείς να ζεις ώντας ευτυχισμένος με τους ίδιους ανθρώπους για πάντα, μιας κ οι καταστάσεις αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν, φεύγουν κ έρχονται άλλοι κοντά μας....
Η ευτυχία είναι για να την μοιράζεσαι....κ για να την κατακτήσεις χρειάζεται να ανέβεις κορυφές, να κάνεις υπομονή, να τολμάς, να συγχωρείς, να θέλεις....ναι να ΘΕΛΕΙΣ....κυρίως κ πάντα να θέλεις....Εκεί που θα δεις την ευτυχία μπορεί να δεις κ την δυστυχία....κ τότε να θυμώσεις, να αδικήσεις, να πληγώσεις....Από τους ανθρώπους που μας κάνουν ευτυχισμένους, απαιτούμε να μας κρατάνε ευτυχισμένους κ δε συγχωρούμε λάθη, παραλείψεις, αλλαγές....αλήθειες που θα μας στεναχωρήσουν...Ετσι η ευτυχία μπορεί να γίνει θυμός, αδικία, ανταγωνισμός κ αδιέξοδο...
Μα το σίγουρο είναι ένα.....ολα είναι στη σκέψη μας...μια φορά ευτυχισμένος...πάντα ευτυχισμένος...αρκεί αυτό που μας φέρνει κάποιος να το κρατάμε σαν πολύτιμο φυλαχτό κ να προσπαθούμε κ εμείς να φανούμε αντάξιοι της δοτικότητάς του ....χαμογελώντας στα καλά κ τα άσχημα....στο τώρα κ στο αύριο...στο δίκαιο κ στο άδικο....Γιατί πως θα σταθεί δίπλα μας η ευτυχία αν εμείς δεν θέλουμε η νομίζουμε ότι δεν αξίζουμε να κοιτάξουμε κ να πιάσουμε τον ήλιο χαμογελώντας;;;Μπορεί να καούμε;;;Η να σωθούμε;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου